குழலி | : | :(வழுதியைக் குறும்பாகப் பார்த்து) குறுமனங் கொண்டோர் கோதையர் உயர்வை வெருவின ராகி விழைதல் செய்யார்; |
வழுதி | : | வெருவுவா ரீங்கிலர் விழைவா ரீண்டுளர்; |
நாகனார் | : | (இருவரையும் அமைதிப்படுத்தக் கையமர்த்தி) தண்ணிய தென்றற்குப் பெண்டிர் விலக்கோ? மண்ணும் ஒளியும் மழையும் பொதுமை எண்ணும் எழுத்தும் இருபாற் பொதுமை; கண்க ளிரண்டுள் காண்டற் குரித்தென ஒன்றுவிட் டொன்றை உரைப்பா ருளரோ? செவிக விரண்டுள் கேட்டற் குரிய செவியீ தென்று செப்புநர் உண்டோ? எவருங் கல்விக் குரிய ராவர்; இவர்தாம் அவர்தாங் கற்றற் குரியரென் றெவர்தாம் வரையறை இயற்றற் குரியர்? |
குழலி | : | எளிதில் வாரா இலக்கணப் பயிற்சி எளியம் எமக்கேன்? . . . . . . . . |
நாகனார் | : | . . . . . . . . என்மொழி புகன்றனை? பொருள்கள் காணக் கருவிழி சாலும் இருபால் இமைகள் இருப்ப தெதற்கு? பெருகிய வையைக் கிருபால் மேவும் கரைகள் எதற்கு? காத்தற் கன்றோ? வழுவொரீஇ, மொழியை வழாநிலை யாக்கி எழிலுறக் காப்ப திலக்கண மாகும்; முயலா திருப்பின் எளிதில் வருமோ? முயலின் வாரா உறுதிகள் உளவோ? அதுதான் அரிதென் றசைஇ யிருப்பார்க் காணின் மொழியெனும் நல்லாள் மூடரை நகுவள்; |