94. நெய்தல்

	நோய் அலைக் கலங்கிய மதன் அழி பொழுதில்,
	காமம் செப்பல் ஆண்மகற்கு அமையும்;
	யானே, பெண்மை தட்ப நுண்ணிதின் தாங்கி-
	கை வல் கம்மியன் கவின் பெறக் கழாஅ
5	மண்ணாப் பசு முத்து ஏய்ப்ப, குவி இணர்ப்
	புன்னை அரும்பிய புலவு நீர்ச் சேர்ப்பன்
	என்ன மகன்கொல்-தோழி!-தன்வயின்
	ஆர்வம் உடையர் ஆகி,
	மார்பு அணங்குறுநரை அறியாதோனே!	உரை

99. முல்லை

	'நீர் அற வறந்த நிரம்பா நீள்இடை,
	துகில் விரித்தன்ன வெயில் அவிர் உருப்பின்,
	அஞ்சுவரப் பனிக்கும் வெஞ் சுரம் இறந்தோர்
	தாம் வரத் தெளித்த பருவம் காண்வர
5	இதுவோ?' என்றிசின்-மடந்தை!-மதி இன்று,
	மறந்து கடல் முகந்த கமஞ் சூல் மா மழை
	பொறுத்தல்செல்லாது இறுத்த வண் பெயல்
	கார் என்று அயர்ந்த உள்ளமொடு, தேர்வு இல-
	பிடவமும், கொன்றையும் கோடலும்-
10	மடவ ஆகலின், மலர்ந்தன பலவே.	உரை