270. நெய்தல்

	தடந் தாள் தாழைக் குடம்பை, நோனாத்
	தண்டலை கமழும் வண்டு படு நாற்றத்து
	இருள் புரை கூந்தல் பொங்கு துகள் ஆடி,
	உருள் பொறி போல எம் முனை வருதல்,
5	அணித் தகை அல்லது பிணித்தல் தேற்றாப்
	பெருந் தோட் செல்வத்து இவளினும்-எல்லா!-
	எற் பெரிது அளித்தனை, நீயே; பொற்புடை
	விரி உளைப் பொலிந்த பரியுடை நன் மான்
	வேந்தர் ஓட்டிய ஏந்து வேல் நன்னன்
10	கூந்தல் முரற்சியின் கொடிதே;
	மறப்பல் மாதோ, நின் விறல் தகைமையே.	உரை

391. பாலை

	ஆழல், மடந்தை! அழுங்குவர் செலவே-
	புலிப் பொறி அன்ன புள்ளி அம் பொதும்பின்
	பனிப் பவர் மேய்ந்த மா இரு மருப்பின்
	மலர் தலைக் காரான் அகற்றிய தண் நடை
5	ஒண் தொடி மகளிர் இழை அணிக் கூட்டும்,
	பொன் படு, கொண்கான நன்னன் நல் நாட்டு
	ஏழிற்குன்றம் பெறினும், பொருள்வயின்
	யாரோ பிரிகிற்பவரே-குவளை
	நீர் வார் நிகர் மலர் அன்ன, நின்
10	பேர் அமர் மழைக் கண் தெண் பனி கொளவே?	உரை