2. பாலை

	அழுந்துபட வீழ்ந்த பெருந் தண் குன்றத்து,
	ஒலி வல் ஈந்தின் உலவைஅம் காட்டு,
	ஆறு செல் மாக்கள் சென்னி எறிந்த
	செம் மறுத் தலைய, நெய்த்தோர் வாய,
5	வல்லியப் பெருந் தலைக் குருளை, மாலை,
	மான் நோக்கு இண்டு இவர் ஈங்கைய சுரனே;
	வை எயிற்று ஐயள் மடந்தைமுன் உற்று
	எல்லிடை நீங்கும் இளையோன் உள்ளம்,
	காலொடு பட்ட மாரி
10	மால் வரை மிளிர்க்கும் உருமினும் கொடிதே!	உரை

394. முல்லை

	மரந்தலை மணந்த நனந் தலைக் கானத்து,
	அலந்தலை ஞெமையத்து இருந்த குடிஞை,
	பொன் செய் கொல்லனின், இனிய தெளிர்ப்ப,
	பெய்ம் மணி ஆர்க்கும் இழை கிளர் நெடுந் தேர்,
5	வன் பரல் முரம்பின், நேமி அதிர,
	சென்றிசின் வாழியோ, பனிக் கடு நாளே;
	இடைச் சுரத்து எழிலி உறைத்தென, மார்பின்
	குறும் பொறிக் கொண்ட சாந்தமொடு
	நறுந் தண்ணியன்கொல்; நோகோ யானே?	உரை