369. நெய்தல்

	சுடர் சினம் தணிந்து குன்றம் சேர,
	நிறை பறைக் குருகினம் விசும்பு உகந்து ஒழுக,
	எல்லை பைபயக் கழிப்பி, முல்லை
	அரும்பு வாய் அவிழும் பெரும் புன் மாலை
5	இன்றும் வருவது ஆயின், நன்றும்
	அறியேன் வாழி-தோழி!-அறியேன்,
	ஞெமை ஓங்கு உயர் வரை இமையத்து உச்சி,
	வாஅன் இழிதரும் வயங்கு வெள் அருவிக்
	கங்கைஅம் பேர் யாற்றுக் கரை இறந்து இழிதரும்
10	சிறை அடு கடும் புனல் அன்ன, என்
	நிறை அடு காமம் நீந்துமாறே.	உரை

394. முல்லை

	மரந்தலை மணந்த நனந் தலைக் கானத்து,
	அலந்தலை ஞெமையத்து இருந்த குடிஞை,
	பொன் செய் கொல்லனின், இனிய தெளிர்ப்ப,
	பெய்ம் மணி ஆர்க்கும் இழை கிளர் நெடுந் தேர்,
5	வன் பரல் முரம்பின், நேமி அதிர,
	சென்றிசின் வாழியோ, பனிக் கடு நாளே;
	இடைச் சுரத்து எழிலி உறைத்தென, மார்பின்
	குறும் பொறிக் கொண்ட சாந்தமொடு
	நறுந் தண்ணியன்கொல்; நோகோ யானே?	உரை