3. பாலை

	ஈன் பருந்து உயவும் வான் பொரு நெடுஞ் சினைப்
	பொரி அரை வேம்பின் புள்ளி நீழல்,
	கட்டளை அன்ன வட்டு அரங்கு இழைத்து,
	கல்லாச் சிறாஅர் நெல்லி வட்டு ஆடும்
5	வில் ஏர் உழவர் வெம் முனைச் சீறூர்ச்
	சுரன்முதல் வந்த உரன் மாய் மாலை
	உள்ளினென் அல்லெனோ, யானே-உள்ளிய
	வினை முடித்தன்ன இனியோள்
	மனை மாண் சுடரொடு படர் பொழுது எனவே?	உரை

103. பாலை

	ஒன்று தெரிந்து உரைத்திசின்-நெஞ்சே! புன் கால்
	சிறியிலை வேம்பின் பெரிய கொன்று,
	கடாஅம் செருக்கிய கடுஞ் சின முன்பின்
	களிறு நின்று இறந்த நீர் அல் ஈரத்து,
5	பால் அவி தோல் முலை அகடு நிலம் சேர்த்திப்
	பசி அட முடங்கிய பைங் கட் செந்நாய்
	மாயா வேட்டம் போகிய கணவன்
	பொய்யா மரபின் பிணவு நினைந்து இரங்கும்
	விருந்தின் வெங் காட்டு வருந்துதும் யாமே;
10	ஆள்வினைக்கு அகல்வாம் எனினும்,
	மீள்வாம் எனினும், நீ துணிந்ததுவே.	உரை