6. குறிஞ்சி

	நீர் வளர் ஆம்பற் தூம்புடைத்திரள் கால்
	நார் உரித்தன்ன மதன் இல் மாமை,
	குவளை அன்ன ஏந்து எழில் மழைக் கண்,
	திதலை அல்குல், பெருந் தோள், குறுமகட்கு
5	எய்தச் சென்று செப்புநர்ப் பெறினே,
	'இவர் யார்?' என்குவள் அல்லள்; முனாஅது,
	அத்தக் குமிழின் கொடு மூக்கு விளை கனி
	எறி மட மாற்கு வல்சி ஆகும்
	வல் வில் ஓரி கானம் நாறி,
10	இரும் பல் ஒலிவரும் கூந்தல்
	பெரும் பேதுறுவள், யாம் வந்தனம் எனவே.	உரை

100. மருதம்

	உள்ளுதொறும் நகுவேன்-தோழி!-வள்உகிர்
	மாரிக் கொக்கின் கூரல் அன்ன
	குண்டு நீர் ஆம்பல் தண் துறை ஊரன்
	தேம் கமழ் ஐம்பால் பற்றி, என் வயின்
5	வான் கோல் எல் வளை வௌவிய பூசல்
	சினவிய முகத்து, 'சினவாது சென்று, நின்
	மனையோட்கு உரைப்பல்' என்றலின், முனை ஊர்ப்
	பல் ஆ நெடு நிரை வில்லின் ஒய்யும்
	தேர் வண் மலையன் முந்தை, பேர் இசைப்
10	புலம் புரி வயிரியர் நலம் புரி முழவின்
	மண் ஆர் கண்ணின் அதிரும்,
	நன்னர் ஆளன் நடுங்கு அஞர் நிலையே.	உரை