269. பாலை

	குரும்பை மணிப் பூண் பெருஞ் செங் கிண்கிணிப்
	பால் ஆர் துவர் வாய்ப் பைம் பூட் புதல்வன்,
	மாலைக் கட்டில், மார்பு ஊர்பு இழிய,
	அவ் எயிறு ஒழுகிய அவ் வாய் மாண் நகைச்
5	செயிர் தீர் கொள்கை நம் உயிர் வெங் காதலி
	திருமுகத்து அலமரும் கண் இணைந்து அல்கலும்,
	பெரும! வள்ளியின் பிணிக்கும் என்னார்,
	சிறு பல் குன்றம் இறப்போர்;
	அறிவார் யார், அவர் முன்னியவ்வே?	உரை

295. நெய்தல்

	முரிந்த சிலம்பின் நெரிந்த வள்ளியின்,
	புறன் அழிந்து ஒலிவரும் தாழ் இருங் கூந்தல்
	ஆயமும் அழுங்கின்று; யாயும் அஃது அறிந்தனள்,
	அருங் கடி அயர்ந்தனள், காப்பே; எந்தை,
5	வேறு பல் நாட்டுக் கால் தர வந்த,
	பல வினை நாவாய் தோன்றும் பெருந் துறை,
	கலி மடைக் கள்ளின் சாடி அன்ன, எம்
	இள நலம் இற்கடை ஒழியச்
	சேறும்; வாழியோ! முதிர்கம் யாமே.	உரை