221. முல்லை

	மணி கண்டன்ன மா நிறக் கருவிளை
	ஒண் பூந் தோன்றியொடு தண் புதல் அணிய,
	பொன் தொடர்ந்தன்ன தகைய நன் மலர்க்
	கொன்றை ஒள் இணர் கோடுதொறும் தூங்க,
5	வம்பு விரித்தன்ன செம் புலப் புறவில்,
	நீர் அணிப் பெரு வழி நீள் இடைப் போழ,
	செல்க-பாக!-நின் செய்வினை நெடுந் தேர்:
	விருந்து விருப்புறூஉம் பெருந் தோட் குறுமகள்,
	மின் ஒளிர் அவிர் இழை நல் நகர் விளங்க,
10	நடை நாட் செய்த நவிலாச் சீறடிப்
	பூங் கட் புதல்வன் உறங்குவயின் ஒல்கி,
	'வந்தீக, எந்தை!' என்னும்
	அம் தீம் கிளவி கேட்கம் நாமே.	உரை

262. பாலை

	தண் புனக் கருவிளைக் கண் போல் மா மலர்,
	ஆடு மயிற் பீலியின் வாடையொடு துயல்வர,
	உறை மயக்குற்ற ஊர் துஞ்சு யாமத்து,
	நடுங்கு பிணி நலிய நல் எழில் சாஅய்,
5	துனி கூர் மனத்தள், முனி படர் உழக்கும்
	பணைத் தோள், அரும்பிய சுணங்கின், கணைக் கால்,
	குவளை நாறும் கூந்தல், தேமொழி
	இவளின் தீர்ந்தும், ஆள்வினை வலிப்ப,
	'பிரிவல்' நெஞ்சு, என்னும்ஆயின்,
10	அரிது மன்றம்ம, இன்மையது இளிவே.	உரை