1. குறிஞ்சி

	நின்ற சொல்லர்; நீடுதோன்று இனியர்;
	என்றும் என் தோள் பிரிபு அறியலரே'
	தாமரைத் தண் தாது ஊதி, மீமிசைச்
	சாந்தில் தொடுத்த தீம் தேன் போல,
5	புரைய மன்ற, புரையோர் கேண்மை;
	நீர் இன்று அமையா உலகம் போலத்
	தம் இன்று அமையா நம் நயந்தருளி,
	நறு நுதல் பசத்தல் அஞ்சிச்
	சிறுமை உறுபவோ? செய்பு அறியலரே!	உரை

260. மருதம்

	கழுநீர் மேய்ந்த கருந் தாள் எருமை
	பழனத் தாமரைப் பனிமலர் முணைஇ,
	தண்டு சேர் மள்ளரின் இயலி, அயலது
	குன்று சேர் வெண் மணல் துஞ்சும் ஊர!
5	வெய்யை போல முயங்குதி: முனை எழத்
	தெவ்வர்த் தேய்த்த செவ் வேல் வயவன்
	மலி புனல் வாயில் இருப்பை அன்ன, என்
	ஒலி பல் கூந்தல் நலம் பெறப் புனைந்த
	முகை அவிழ் கோதை வாட்டிய
10	பகைவன்மன்? யான் மறந்து அமைகலனே!	உரை

300. மருதம்

	சுடர்த் தொடிக் கோமகள் சினந்தென, அதன் எதிர்
	மடத் தகை ஆயம் கைதொழுதாஅங்கு,
	உறு கால் ஒற்ற ஒல்கி, ஆம்பல்
	தாமரைக்கு இறைஞ்சும் தண் துறை ஊரன்-
5	சிறு வளை விலை எனப் பெருந் தேர் பண்ணி, எம்
	முன் கடை நிறீஇச் சென்றிசினோனே!
	நீயும், தேரொடு வந்து பேர்தல் செல்லாது,
	நெய் வார்ந்தன்ன துய் அடங்கு நரம்பின்
	இரும் பாண் ஒக்கல் தலைவன்! பெரும் புண்
10	ஏஎர் தழும்பன் ஊணூர் ஆங்கண்,
	பிச்சை சூழ் பெருங் களிறு போல, எம்
	அட்டில் ஓலை தொட்டனை நின்மே.	உரை

310. மருதம்

	விளக்கின் அன்ன சுடர் விடு தாமரை,
	களிற்றுச் செவி அன்ன பாசடை தயங்க,
	உண்துறை மகளிர் இரிய, குண்டு நீர்
	வாளை பிறழும் ஊரற்கு, நாளை
5	மகட் கொடை எதிர்ந்த மடம் கெழு பெண்டே!
	தொலைந்த நாவின் உலைந்த குறு மொழி
	உடன்பட்டு, ஓராத் தாயரொடு ஒழிபுடன்
	சொல்லலைகொல்லோ நீயே-வல்லை,
	களிறு பெறு வல்சிப் பாணன் கையதை
10	வள் உயிர்த் தண்ணுமை போல,
	உள் யாதும் இல்லது ஓர் போர்வைஅம் சொல்லே?	உரை