12. பாலை

	விளம்பழம் கமழும் கமஞ்சூற்குழிசிப்
	பாசம் தின்ற தேய் கால் மத்தம்
	நெய் தெரி இயக்கம் வெளில்முதல் முழங்கும்
	வைகு புலர் விடியல் மெய் கரந்து, தன் கால்
5	அரி அமை சிலம்பு கழீஇ, பல் மாண்
	வரி புனை பந்தொடு வைஇய செல்வோள்,
	'இவை காண்தோறும் நோவர்மாதோ;
	அளியரோ அளியர் என் ஆயத்தோர்!' என
	நும்மொடு வரவு தான் அயரவும்,
10	தன் வரைத்து அன்றியும் கலுழ்ந்தன கண்ணே.	உரை

24. பாலை

	'பார் பக வீழ்ந்த வேருடை விழுக்கோட்டு
	உடும்பு அடைந்தன்ன நெடும் பொரி விளவின்,
	ஆட்டு ஒழி பந்தின், கோட்டு மூக்கு இறுபு,
	கம்பலத்தன்ன பைம் பயிர்த் தாஅம்
5	வெள்ளில் வல்சி வேற்று நாட்டு ஆர் இடைச்
	சேறும், நாம்' எனச் சொல்ல-சேயிழை!-
	'நன்று' எனப் புரிந்தோய்; நன்று செய்தனையே;
	செயல்படு மனத்தர் செய்பொருட்கு
	அகல்வர், ஆடவர்; அது அதன் பண்பே.	உரை