73. பாலை

	வேனில் முருக்கின் விளை துணர் அன்ன
	மாணா விரல வல் வாய்ப் பேஎய்
	மல்லல் மூதூர் மலர்ப் பலி உணீஇய,
	மன்றம் போழும் புன்கண் மாலை,
5	தம்மொடும் அஞ்சும் நம் இவண் ஒழியச்
	செல்ப என்ப தாமே-செவ் அரி
	மயிர் நிரைத்தன்ன வார் கோல் வாங்கு கதிர்ச்
	செந்நெல்அம் செறுவின் அன்னம் துஞ்சும்
	பூக் கெழு படப்பைச் சாய்க்காட்டு அன்ன என்
10	நுதற் கவின் அழிக்கும் பசலையும்,
	அயலோர் தூற்றும் அம்பலும் அளித்தே.	உரை

356. குறிஞ்சி

	நிலம் தாழ் மருங்கின் தெண் கடல் மேய்ந்த
	விலங்கு மென் தூவிச் செங் கால் அன்னம்,
	பொன் படு நெடுங் கோட்டு இமயத்து உச்சி
	வான் அரமகளிர்க்கு மேவல் ஆகும்
5	வளராப் பார்ப்பிற்கு அல்கு இரை ஒய்யும்
	அசைவு இல் நோன் பறை போல, செல வர
	வருந்தினை-வாழி, என் உள்ளம்!-ஒரு நாள்
	காதலி உழையளாக,
	குணக்குத் தோன்று வெள்ளியின், எமக்குமார் வருமே?	உரை