பொருந்தல் , தங்கல், நரைமயிர் முதுமையைக் குறிக்கு மென்பதனை,

என்னும் கம்பர் (அயோத்) வாக்கானு மறியலாகும். உளைதல் - மனம் நோதல், ‘நரைவரு மென்றெண்ணி நல்லறிவாளர் குழலியிடத்தே‘ துறப்பது, மரபும் இயல்புமாதலின் அத்தகைய தானும் இதுவரை பிறவிப்பற்றிலழுந்திதவப்பேற்றை யடையாக் குறைக்கு வருந்தி, ஆலோசித்தன னென்க. ஆலோசித்த வகையை மேல் வரும் கவிகளால் அறியலாகும்.                         (6)

இளமை நிலையாமை

(இ-ள்.) வண்தளிர் புரை-வளவிய மாந்தளிர் போலும், திருமேனி மாதரார் - அழகிய மேனியையுடையமகளிர், கண்டு - பார்த்தவுடன், அகலுற - அருவருத்து நீங்கும்படியாக, வரு - வருகின்ற, கழிய மூப்பிது - ஆண்டு மிக்க மூப்பாகிய இது, உண்டு எனில் - உளதாயின் அதுவரையிற்றான், உளைந்து - மனம் திரிந்து, இகல், மாறுபாட்டினையுடைய, உருவவில்லி தன் - அழகிய (கரும்புவில்லையுடைய, மன்மதனது, வண்டு உள கணை - வண்டுகள் மொய்க்கும் பூங்கணை, மனிதர்க்குப்பயன் - மக்கட்கு காம வேட்கை யாகிய பயனை விளைவிக்கும், என்றனன் -‘ என்றுதனக்குள்ளே கூறிக்கொண்டான். (எ-று.)