பகைவர்பால் முனிந்து செய்யும் செயலையுடைய அரசன் எனினுமாம்.  இனி, ‘முனிவினை மன்னன்றன்மேல் முறுகினள் ஒழுகும'; என்பது, கவியின் கூற்றாகக் கொள்ளவும் அமையும்.  இப்பொருட்கு அரசன் என்பதை வருவிக்க.     (38)

மன்னனின் பொய்யுறக்க முணராத அரசியின் செயல்

(இ-ள்.) மன்னன்-(தன் மனைவியின் ஒழுக்கத்தாற் சினங்கொண்ட) மன்னன், அரச அவை விடுத்து-ராஜ சபையை விட்டுவிட்டு, அறு சினன் ஒப்ப-உண்மையில் கோபமற்றவன் போல, உரையலன் - யாதொன்றும் பேசா தவனாகி,  அமளிதன்மேல் - படுக்கையின்மீது, உறங்குதல் புரிந்த போழ்தில்-(பொய்த்)துயில் கொண்டபோது,  விரை கமழ் குழலி-மணம் நாறும் கூந்தலையுடைய அரசி,  மேவி- (பள்ளியறையை) அடைந்து, மெய்த்துயில் என்று -அவன் உறங்குமது உண்மை உறக்கம் என்றே கருதி,  காமத்துறை யினள்-காமவழியினளாகி, பெயர்ந்து - திரும்பி, தோழி குறியிடம் - தோழியால் நிருமிக்கப்பட்ட குறியிடத்தை, துன்னினாள் - அடைந்தாள்;(எ-று.)

மன்னன் பொய்யுறக்கம் கொண்டகாலத்தில்  அங்குச் சென்ற அரசி, காலம் நீட்டித்ததனால் மெய்த்துயில் என்றெண்ணி, குறியிடம் சேர்ந்தாள் என்க.

தன்மேல் முறுகினள் ஒழுகும் மனைவியின்பால் தானும் உறுசினம் கொண்டிருந்த காவலன், அச் சினத்தை அடக்கிக்கொண்டிருந்தான் ஆகலின், ‘அறுசினன் ஒப்ப'; என்றார். மன்னன்பக்கலில் படுக்கச்சென்ற அவள்  அரசன் உறங்குதலைக் கண்டு திரும்பிச் சென்றாள்.  ஆகலின், ‘பெயர்ந்து'; என்றார்.  தோழியால் குறிப்பிட்டுத் தனிமையாக அமைந்த இடம் ‘குறியிடம்‘  எனப்பட்டது.                                     (39)