யுரைத்ததொரு மணியுண்டாயின் அதனையொத்த பசலை பலந்த 1மாமைநிறத்தின்கண் அது செய்த பழிகளுண்டோ ? இல்லையே; 2எ - று. எனவாங்கு, 3அசை. (21). | (1) பின்னீதல் வேண்டுநீ பிரிந்தோணட் பெனநீவிப் பூங்கண் படுதலு மஞ்சுவ றாங்கிய (2) வருந்துய ரவலந் தூக்கின் (3) மருங்கறி வாரா மலையினும் பெரிதே. |
எ - து : அவள் அங்ஙனமான இடத்து அவள் பூப்போலுங் கண் பாடின்மையை நீவிப் படுதற்கும் யான் அஞ்சுவேன்; அதற்குக் காரணமென் னெனில், அத்துயிலிடை 4நினைத்து வருந்தத்தக்க கனவாற் பின்னர்த் தாங்கிய அரிய வருத்தத்தால் உற்ற கேட்டைத் தூக்கிப்பார்க்கில் அஃது எல்லையறிய வொண்ணாத மலையினும் பெரிதாயிராநின்றது; இனி இவ்வருத்தம் உறாதபடி நீ வரையாமற் பிரியப்பட்டாளோடு கொண்டஉறவு பின்னுதலை நீ கொடுத்தல் வேண்டும் ; 5எ - று. "பின்னுதல் பின்னெனநின்றது. 6பின்னியதொடர் [நிலை] (நீவி)" (4) என்றார்பிறரும். துயில்கொள்ளாமையைத் 7துடைத்து என்க. இதனால், தலைவற்கு அசைவு பிறந்தது. இது தரவும் தாழிசையும் தனிச்சொல்லும் சுரிதகமும் பெற்ற ஒத்தாழிசைக்கலி. (12) (49). | கொடுவரி தாக்கி வென்ற வருத்தமொடு நெடுவரை மருங்கிற் றுஞ்சும் யானை நனவிற்றான் செய்தது மனத்த தாகலிற் கனவிற் கண்டு கதுமென வெரீஇப் |
1. "பின்னீதல்..................பெரிதே" என்பது துஞ்சிச்சோர்த லென்னும் மெய்ப்பாட்டிற்கு மேற்கோள்; தொல். மெய்ப். சூ. 23: பே. 2. "அருந்துய ரவல்மொடு" தொல். கள. சூ. 11. நச். மேற். ‘எண்ணியது’ 3. (அ) "வரையளந் தறியாப் பொன்படு நெடுங்கோட், டிமையம்" புறம். 39 : 14 - 5. (ஆ) "மலையே; அளக்க லாகாப் பெருமையு மருமையு, மருங்ககல முடைமையு மேறற் கருமையும், பொருந்தக்கூறுப" தொல். சிறப். நச். மேற். (இ) "அகலத் தெல்லையு மாழ்ச்சிய தந்தமு, முயர்பி னோக்கமு முணர்த்தற் காகா, விஞ்சையம் பெருமலை" பெருங். (1) 51 : 6 - 8. (ஈ) "அளக்க லாகா வளவும் பொருளும்.......................மலைக்கே" நன். 4. கலி. 15 : 18. (பிரதிபேதம்)1 மைநிறத்தின், 2 என்றாள், 3 ஆங்கு. அசை, 4 துயரகத்தனவாற் பின்னர்த், 5 என்றாள், 6 பின்னீதொடாநிலை, 7 துடைத்து, இதனாற்றலைவற்கு
|