எ - து: அதுகேட்ட தலைவன், என்னைப் பேயென்று காயாதே ¹கொள்; எனக்குத் தவறுகளேற்றுதற்கு அலமராதேகொள்; எனக் கூறி, ²பின்னும் இனிய நகையினையுடையாய்! நீ என்மேல் ஏற்றிச்சொல்ல விரும்பிய தீதோயான் உடையேனல்லேன்; அரசன் கோபிக்கப்படுகின்றவன்மேல் ஒருதவறு உண்டோ? தவறில்லாயினுங் கோபிப்பனன்றோ? அங்ஙனம் கோபிக்குமிடத்து அதற்கொரு (2) பரிகாரமில்லை யென்றான். எ - று.

1. ‘உற்றொரு தனியே தானே தன்கணே யுலக மெல்லாம், பெற்றவன் முனியப் புக்கா னடுவினிப் பிழைப்ப தெங்கே, குற்றமொன் றிலாதோர் மேலுங் கோள்வரக் குறுகு மென்னா, மற்றைய பூத மெல்லாம் வருணனை வைத மாதோ" கம்ப. வருணனை வழிவேண்டு. 63. 

2. மருந்து - பரிகாரம். புறம். 3: 12, 42: 22. 

3. (அ) "கொடியோர் கொடுமை சுடுமென வொடியாது, நல்லிசை நயந்தோர் சொல்லொடு தொகைஇப், பகுதியி னீங்கிய தகுதிக் கண்ணும்" என்பதற்கு, "கொடியோரது கொடுமை சுடாநின்றதெனப் புணர்ச்சியை யொடியாது புகழை விரும்பினோர் சொல்லோடே யொருப்பட்டு வேறு படுதலி னீங்கிய தகுதிக் கண்ணும் என்றவாறு; அஃதாவது: அக்காலத்துத் தக்கதறிதல்; புகழை விரும்பினோர் சொல்லுஞ் சொல்லாவது காமம் விரும்பும் பரத்தையரைப் போலாது அறத்தை விரும்புதல்" என்று உரைவகுத்து, "மாண.................................உண்டு"என்பதை மேற்கோள் காட்டுவர் இளம்; தொல். கற்பி. சூ. 6.(ஆ) இப்பகுதி, கற்பென்னுங் கைகோளுள் சிதைவு பிறர்க்கின்மை யென்னு மெய்ப்பாட்டிற்கும் மேற்கோள்; தொல். மெய்ப். சூ. 19.(இ) மாணாமை யென்பது மிகாமை யென்னும் பொருளிலும் வருமென்பதற்கு, "மாண மறந்துள்ளா நாணிலி" என்பது மேற்கோள்; தொல். மெய்ப். சூ. 24. ‘தெய்வம்’ இளம்.

4. புலவியுள் தலைவியுயர்வும் கிழவோன் பணிவும் உண்டென்பது தலைவி மனத்து நிகழ்தலுண் டென்பதற்கு, "தப்பினே, னென்றடி சேர்தலு முண்டு" என்பது மேற்கோள்; தொல். பொருளி. சூ. 33. நச்.;

(பிரதிபேதம்) 1. கொள்ளென் றெனக்கு, 2. பின்னு மின்னகாய் நீ, 3. மானமறந்துள்ளாத, 4. கண்டைப்பாய்நெஞ்சே, கண்டெய்ப்பாய் நெஞ்சே, 5. புரந்தவனை.