இஃது “அடியோர் பாங்கினும் ¹வினைவல பாங்கினும், கடிவரை யில புறத் தென்மனார் புலவர்” (1) என்பதனாற் பிறர் ஏவிய தொழிலைச்செய்தல் ²வல்ல அகப்புறத் தலைவனும் தலைவியும் ழன்னொருகாற் கூடிப் பின்னர் அவனெதிர்ப்பட்டுழி அவன்வயிற் பரத்தைமையால் ஊடிக் குறிநேர்ந்தது.

இதன் பொருள்

இகல்வேந்தன் (2) சேனை யிறுத்தவாய் போல
(3)வகலல்குறோள் கண்ணென மூவழிப் பெருகி
நுதலடி நுசுப்பென மூவழிச் சிறுகிக்
கவலையாற் (4) காமனும் ³படைவிடு வனப்பினோ
டகலாங்க ணளைமாறி ⁴யலமந்து பெயருங்கா
னகைவல்லேன் யானென்றென் னுயிரோடு படைதொட்ட
விகலாட்டி நின்னை யெவன்பிழைத்தே னெல்லாயான்

1. தொல், அகத். சூ, 23.

2. ‘சேனை யிறுத்தவாய்போல’ என்பது இறுத்தலென்பது வந்து விடுதலென்னும் பொருளில் வருதற்கு மேற்கோள்; சிலப்; 4; 12 அடியார்க்கு நல்.

3. “பெருந்தோண் மடந்தை” (சிலப். 3 : 6.) என்பதற்கு. மகளிர்க்குத் தோள்பெருக்கை இலக்கணமென்று விசேடவுரை எழுதி ‘அகலல்குறோள் கண்ணென மூவழிப் பெருகி’ என்பதை மேற்கோள்காட்டுவர் உரைகாரரிருவரும்.

4. (அ) “உருவி லாள னொருபெருஞ் சிலையொடு, விரைமலர் வாளி வெறுநிலத் தெறிய” சிலப். 30: 25-26. (ஆ) “படையிட்டு நடுங்குங் காமன்” மணி. 3; 23 எனவருபவையும் இங்கேநோக்கற்பாலன.

(பிரதிபேதம்)¹வினைவர் பாங்கினும், ²வல்லாதவகப், ³படையிடுவனப், ⁴அலம்வந்து.