உயிரைக்கொள்ளாதே வினோதித்துப் பாராட்டுகின்ற நீ தங்கணவர் பிரிந்த காலத்துச் (1) செவ்வழியென்னும் பண்ணையுடைய யாழினது நரம்போசை போலவருந்திக்கூறும் மொழியினையுடையமகளிர் அக்கணவர் (?) ¹வருந்தின எம்போற் (2) கனவிற் புணர்ச்சியின்றிப் பாராட்டப்படும் நனவிற்புணர்ச்சியிற் பெற்ற புதியநலத்தைக் கடியமாட்டாய். எ - று.

17 மாலைநீ, ²தகைமிக்க தாழ்சினைப் பதிசேர்ந்து புள்ளார்ப்பப்
³பகைமிக்க நெஞ்சத்தேம் ⁴புன்மைபா ராட்டுவாய்
தலைமிக்க ⁵புணர்ச்சியார் தாழ்கொடி நறுமுல்லை
முகைமுகந் திறந்தன்ன முறுவலுங் கடிகல்லாய்

எ - து: அழகு மிக்க தாழ்ந்த சினைகளில் தமக்கிருப்பிடத்தே (3) பேடுஞ் சேவலுமாகச் சேர்ந்து பறவைகள் ஆரவாரியாநிற்க, மற்றுள்ள பகைகளாலும் வருத்தமிக்க நெஞ்சத்தினை ⁶யுடையேம் புன்மையையாங்கள் இறந்துபடாத படி பண்ணி வினோதித்துப் பாராட்டுகின்றநீ அழகு மிக்ககூட்டத்தையுடைய ⁷மகளிரது தாழ்ந்த கொடியினையுடைய நறிய முல்லையினுடைய முகையின் முகத்தை வண்டுகள் திறந்தாற்போல ஆடவரால் திறக்கப்படும் முறுவலையுங்கடியமாட்டாய். எ - று.

⁸எனவாங்கு அசை.

22 ⁹மாலையு மலரு நோனா தெம்வயினெஞ்சமு மெஞ்சுமற் றில்ல வெஞ்சி¹⁰யுள்ளா தமைந்தோ ருள்ளு
முள்ளி லுள்ள முள்ளு ளுவந்தே

கூறியதற்கு, ‘’மாலைநீ, தையெனக் கோவலர்.....................பக்கம்பா ராட்டு வாய்’’ என்பதுமேற்கோள்; தொல். செய். சூ. 190. ‘ஞாயிறு’ இளம்.

1. ‘’நனவிற் புணர்ச்சி நடக்கலு மாங்கே, கனவிற்புணர்ச்சி கடிதுமா மன்றோ’’ கலி. 39 : 35 - 36.

2. (அ) ‘’என் கிளவிபோற் செவ்வழி யாழிசை’’ கலி. 143 : 38. (ஆ) ‘’செவ்வழி நல்யா, ழிசையோர்த் தன்ன வின்றீங் கிளவி, யணங்குசா லரிவையை’’ அகம். 212 : 6 - 8.

3. பேடென்பது பெண்பறவையென்னும் பொருளில் இவருரைகளிலும் கம்பர் வில்லிபுத்தூராழ்வார் குமரகுருபர சுவாமிகள் சீகாழி அருணாசலக் கவிராயர் முதலியவர் செய்யுட்களிலும் வந்துள்ளது.

(பிரதிபேதம்)¹வருந்தின் எம்போற், ²தலைமிகத்தாழிசை, ³புரிமிக்க. ⁴பன்மைபாராட்டுவாய், ⁵புணர்ச்சியாற்றாழ், புணர்ச்சியாய்தாழ், ⁶உடையேமுடைய பன்மையை, ⁷மகளிருடைய தாழ்ந்த, ⁸ஆங்க, மாலை, ⁹மனையுமலகு, ¹⁰உள்லஞ்சமைந்தோருள்ள முள்ளினுள்ள.