திங்களாய புத்தேளே! நீ (1) அவன்பாற் ¹சென்று என் குறை முடிப்பாயாக என்று கூறினாள். எ - று.

ஆகி, ஆக.

 எ - து: அங்ஙனங் கூறிய திங்கள் போகா நிற்றலின் அதனைக் கைவிட்டு இன்னும் நம் வருத்தமுணர்ந்து வினவிய ³ஊரிலுள்ளாரே நம் வருத்தந் தீர்த்தற்குரியரென்று கருதி, ஊரீர்! நீர் என்னை இகழ்ந்திருக்கினும் என்கேள்வன் சிறிதும்என்னை இகழ்ந்திரான்; அதற்குக் காரணமென்னெனில், மெய்யுற்றுப்புணர்ந்து யான் பரிகாரப்படாததொரு நெறியிலே நின்று நெஞ்சால் நினைப்பிடத்துத்தோன்றுதலினுங் காட்டிற் ⁴கண்ணினிடத்தேதோன்றும்; அவ்வளவு அருள்செய்தற்கு என்னெஞ்சு தான் பரிகாரப்படுகின்றதில்லை; இதனை நும்முடையதோர் தொழிலாக ஏறட்டுக்கொண்டு எனது காம நோயை நீக்குதற்கு நல்ல ⁵காலமென்று கூறினாள் எ - று.

 எ - து: அங்ஙனங் கூறி அவனைத் தந்து ⁶இவர் இந்நோயை நீக்கு மளவும் செறிந்த இருளையுடைய மேகமே! நிறைந்த வளை சுழலப் பண்ணினவன் செய்த வருத்தத்தாலே எனக்குச் சந்து தொறுஞ் சந்துதொறும் காமத்தீமூண்டது; இதன் வெம்மை ஆறும்படி கடலிலே முகந்து என்மேலே சேர இடைவிடாமற்பெய்யுந் துளியோடே நிற்றலைச் செய்தல் ⁷வேண்டும்; என்று கூறினாள். எ - று.

1. ‘ஈங்கு முதலியன தன்மைக்கண்ணும் ஆங்கு முதலியன படர்க்கைக் கண்ணும் அடக்கப்பட்டன’ (தொல். கிளவி. சூ. 28. நச்) என்பது இங்கே அறிதற்பாலது.

2. "கார்தலைக் கொண்டு பொழியினுந் தீர்வது, போலாதென் மெய்க் கனலு நோய்’ கலி 146 : 44 - 45.

3. "எரிபொத்தி’’ (கலி. 34. 11) என்பதும் அதன் குறிப்பும் பார்க்க.

(பிரதிபேதம்)¹சென்றேகுறை, ²எள்ளிலுமெள்ளிலன், ³ஊரிலுள்ளாரே அவனே நம் வகுத்தந் தீர்த்தற்குரியானென்று கருதினீர்? நீரென்னை, ⁴கண்ணிடத்தே, ⁵காரணமென்று, ⁶அவன் இந்நோயை, ⁷வேணுமென்று.