செறிவு கண்டு நின் திருவடியடைந்தேன் செழும் பொழிற்றிருப்புன்
கூருளானே’ (தி.7 ப.55 பா.9). ‘அரக்கன் ஆற்றல் அழித்து அவன்
பாட்டுக்கு அன்று இரங்கிய வென்றியினானை’ (தி.7 ப.62 பா.9). (ஸாமபி:
விவிதை: ஸ்தோத்ரை ப்ரணம்ய ஸ தஸா நந;) என்று வான்மீகி ராமாயணம்
உணர்த்து மாற்றால் அச்சாம வேதத்தையே உரந்தோன்றும் பாடல் என்றார்.
புரம். . மும்மதில்-முப்புரமாகத் தோன்றியமதில். வரம் தோன்று கோவில்-
‘வரபுரம் ஒன்றுணர் சிரபுரத்துறைந்தனை’ (தி.1 ப.128 அடி.31)

     9. பொ-ரை: நீரிற்பொருந்திய தாமரை மேல் உறையும் பிரமனும்,
உலகை அளந்த திருமாலும் கூடி உயர்ந்து சென்றும் அகழ்ந்து சென்றும்
காண இயலாதவாறு கனல் உருவம் கொண்டவரே! மெய்யுணர்வு பெற்று
ஐம்புலன்களையும் செற்றவர் வாழும் அழகிய புகலியுள் நன்மைகளைக்
கொண்ட கோயிலை உம் கோயிலாகக் கொண்டுள்ளீர்.

     கு-ரை: சலம்-நீர். அயன்-பிரமன். தரணி-பூமி. அளந்தான்-திருமால்.
மாவலியிடம் மூவடி மண் பெற்ற வரலாறு. ஓங்கியவன் அயன், இழிந்தவன்
அரி. கனல் - தீ. புலம்-மெய்யுணர்வு. செற்றார்-அழித்த ஞானியார். அடியார்.
நலம்-அழகு, நன்மை. நயந்தீர்-விரும்பினீர்.

     10. பொ-ரை: காலம் நீட்டித்துச் சொல்லும் வலிய சமணர்களும்,
நிறைவாக ஒன்றைக் கூறாத சாக்கியரும் கடுமையான சொற்களால் பழித்துப்
பேச, மேலானதொரு மெய்ப் பொருளாக விளங்குபவரே! பொடி பூசியவரே!
புகலிப்பதியுள் மறையவர் விரும்பி ஏத்த அங்குள்ள அழகிய கோயிலையே
உம் கோயிலாகக் கொண்டு மகிழ்ந்துள்ளீர்.

     கு-ரை: நிறைவு-சமயக்கொள்கையின் நிறைவு அறிவின் நிறைவுமாம்.
கடிது-கடுமையுடையது. கழற-பழித்துப்பேச. மேல் ஓர் பொருள்-மேலாக ஒரு
மெய்ப்பொருள். பொடி-திருநீறு. புரிந்து-இடைவிடாது நினைந்து. வடிவு
ஆகும்-அழகு நிறைந்த தோற்றமும் ஆம்.

     11. பொ-ரை: ஒப்பில்லாத அழகிய புகலிப்பதியுள் ஓங்கிய கோயிலுள்
மேவிய இறைவனை மேலாம் தகைமை உடைய புகலியுள் தோன்றிய
ஞானசம்பந்தன் சொல்லுதற்கு அருமையாக விளங்கும் தண்டமிழால்
ஆராய்ந்துரைத்த பாடல்களாகிய இவற்றை ஓதவல்லவர் எவ்வகையிலும்
இடர்கள் நீங்கி இமையோருலகில் நிலைத்து இருப்பார்கள்.

     கு-ரை: மேயான்-மேவியவன். பரிசு-தகைமை. செப்ப அரிய-
அருள்பெறாதவர் சொல்லுதற்கு அருமையவாகிய. தெரிந்த-ஆராய்ந்த.