|
இனமல்கு
நான்மறையோ
ரேத்துஞ்சீர்கொ ளிடைமருதில்
கனமல்கு கோயிலே
கோயிலாகக் கலந்தீரே. 7 |
2077.
|
சிலையுய்த்த
வெங்கணையாற்
புரமூன்றெரித்தீர் திறலரக்கன்
தலைபத்துந் திண்டோளு
நெரித்தீர் தையல்பாகத்தீர்
இலைமொய்த்த தண்பொழிலும்
வயலுஞ்சூழ்ந்த விடைமருதில்
நலமொய்த்த கோயிலே
கோயிலாக நயந்தீரே. 8 |
விடையை உடையவரே!
சிவந்த மேனியரே! கரிய கண்டத்தைக்
கொண்டவரே! நீர், திரளாகப் பொருந்திய நான்மறையோர் ஏத்தும்
சிறப்பு மிக்க இடைமருதில் மேகங்கள் தவழும் உயரிய கோயிலை
நுமது இருப்பிடமாகக் கொண்டுள்ளீர்.
கு-ரை:
புனம் - கொல்லை. அதள் - தோல். மால்விடை -
திருமாலாகிய எருது; அறவிடை, உயிர் விடை என்பவை வேறு.
இம்மூன்றும் சிவபிரானுக்கு ஊர்தி, செய்யீர் - செந்நிறத்தை உடையீர்.
‘செம்மேனியெம்மான்’.
இனம் - கூட்டம். மறைக்கும், மறையோர்க்கும்
பொது. கனம்-மேகம், கோயிலின் உயர்ச்சி குறித்தது.
8. பொ-ரை:
மேருமலையாகிய வில்லில் செலுத்திய கொடிய
கணையால் முப்புரங்களை எரித்தவரே! வலிமை பொருந்திய இராவணனின்
பத்துத்தலைகளையும் தோள்களையும் நெரித்தவரே! மாதொரு கூறரே!
இலைகள் அடர்ந்த பொழில்களும் வயல்களும் சூழ்ந்த இடைமருதில் உள்ள
அழகு நிறைந்த கோயிலை நுமது இருப்பிடமாகக் கொண்டுள்ளீர்.
கு-ரை:
உய்த்த-செலுத்திய. திறல்-வலிமை. தையல்-உமாதேவியார்.
நலம்-அழகு. நயந்தீர்-விரும்பினீர்.
|