பதிக வரலாறு:

     பதிகம் 184 இல் பார்க்க.

                   பண்: காந்தாரம்

ப.தொ.எண்: 197                             பதிக எண்: 61

                   திருச்சிற்றம்பலம்

     1. பொ-ரை: நஞ்சை உண்டவனே! உமைபங்கா! என்று கூறி
மனத்தில் தியானித்துத் தொண்டராகிப் பணிகள் புரியும் அடியவர்களைத்
துயரங்கள் நெருங்காவண்ணம் அவற்றை அறநத்தீர்த்தருளும் எந்தையினது
ஊர், வெண்டாமரை மலர்களில் கருவண்டுகள் யாழ் போல ஒலித்துத்
தேனுண்ணும் திருவெண்காடாகும்.

     கு-ரை: நஞ்சை உண்டாய் உமையோர்பாங்கா என்று உள்கி-
நஞ்சினை அமுதாக உண்டு தேவர் முதலியோரைக் காத்த தலைவரே!
அம்மையப்பரே! என்று உள்ளத்தில் தியானம் புரிந்து.

     தொண்டாய்த் திரியும் அடியார் தங்கள்-தொண்டராகி உலவும்
அடியவர்களுடைய. அண்டாவண்ணம் அறுப்பான்-மீண்டும் அண்டாதவாறு
அறத் தீர்த் தருள்பவன்.

     வெண்டாமரை மலர்மேல் கருவண்டுகள் யாழ் (ஒலி யைச்) செய்யும்
வளத்தையுடைய திருவெண்காடு எந்தை ஊர் போலும். மேலும் இவ்வாறே
கொள்க. (பா-2,4,5,6,8,9 நோக்குக).