என்று சொல்லத் தக்கவருமாகிய அந்தணர் வாழும் கொச்சை வயத்தில்
எழுந்தருளிய இறைவர், திருநீறு அணிந்தவர். மான்தோலோடு முப்புரிநூலை
அணிந்த மர்பினர். சூழ்ந்த பூதகணங்களை உடையவர். கொடிய கனலைக்
கையில் ஏந்தி இரவில் நடனம் புரிபவர். குற்றமற்ற மனத்தில் உறைபவர்.

     கு-ரை: சுண்ணத்தர் (திருநீற்றுப்) பொடியர். பூதக்கண்ணத்தர்
என்பதில், ணகரமெய் எதுகை நோக்கி விரிந்தது. பூதகணத்தையுடையவர்
என்பது பொருள். கேள்வி-சுருதி.

     3. பொ-ரை: வேலை எனப்படும் பெரிய கடல் நீரின் வெள்ளமாகப்
பெருகிய ஓதத்தின் அலைகள் அழகிய சிறந்தமணிகளைக் கரைமிசைச்
சிந்தும் கொச்சை வயத்தில் எழுந்தருளிய இறைவர், பால் போன்ற
திருவெண்ணீற்றைப் பூசியவர். சடைகள் பலவும் தாழ்ந்து தொங்க, மாலைக்
காலத்தே நடனம் புரிபவர். வேதகீதங்கள் பாடுதலை விரும்புபவர்.

     கு-ரை: பாலை அன்னவெண்நீறு:- “பவளம்போல் மேனியிற் பால்
வெண்ணீறு” மாலை-இரவு. கீதம். . . . பாடுதல் மகிழ்வர். (தி.4 ப.77 பா.3 ;
தி.6 ப.34 பா.8; தி.2 ப.43. பா5) மாமணி-உத்தமரத்நம், அழகிய முத்தும்
நீலமணியும் ஆம்.