துன்புறுத்துதல்’ என்க. கொத்தை - குருட்டுத்தன்மை.
சிதம்பர்-வெள்ளைகள்; அறிவிலிகள். சீத்தை - கீழ்மை. ஊத்தை-வாய்
அழுக்கு; இஃது, இழிந்த சொல் உடைமை பற்றிக் கூறப்பட்டது.
‘பிணக்கர்’ என்பது, எதுகை நோக்கி ‘‘பிணுக்கர்’’ என்றாயிற்று. 39. திசைக்கு மிக்கு-திசையினும் பெரிதாகி. உகந்து -விரும்பிக்
கண்டு. தீய நசிக்க-தீவினைகள் கெட்டொழியுமாறு. ‘‘வெண்ணீறது’’
என்றதில் அது, பகுதிப்பொருள் விகுதி. ஆடும்- மூழ்குகின்ற.‘ஆடி’
எனவும் பாடம் ஓதுவர். நமர்கள்- நம்மவர்: சிவனடியார்கள்.
‘நாய்களாகிய, என்க. அசிக்க-பிறர் நகைக்கும்படி. நகைத்தல், ஆரிய
மொழியின் ஒலிகள் பற்றியாம். ‘அவரது ஆரிய ஓத்துப் பொருளற்றது’
என்றபடி. ஆதர்-அறிவிலிகள். பேத வாதம்- உயர்ந்தவரோடு
மாறுபட்டுப் பேசும் பேச்சு. பிசுக்கர்- வலிமையற்றவர்; உயிர்க்கு
உறுதியாவதே வலிமை என்க. வலிமை கெட்டு மெலிதலை ‘பிசுத்தல்,
பிசுபிசுத்தல்’ என்ப. இதனுட் குறிக்கப்பட்டவர்கள் மீமாஞ்சகர்,
சாங்கியர், பாஞ்சராத்திரிகள் முதலியோர். |