ஸ்திதி் கைகள் முகங்களாய்
மரங்கள்
அரக்கர்களாய்த்
தம்மைக் காட்டும் வேசிகளாய்
ராத்திரி நாய்களுக்கு
நம்மைக் கண்டால் கொண்டாட்டம்
நிழல்கள் நம்முடன்
பேசும் நேரத்தில்
நாமிருக்க மாட்டோம்
குடிசைகளில்
சுதந்திரக் கொடிகள்
கோவணமாய்ப் பறக்கின்றன
சைக்கிள் கம்பிகள் மட்டும்
ஒன்றையொன்று நேசிக்கின்றன |