பகையொடு பட்ட அசுரரெலாம்,
            பைங்கட் சினஅரி பொங்கழல்வாய்
        நகையொடு பட்டமை பாடீரே!
            நம்பசி கெட்டமை பாடீரே!                     

(673)

        பள்ளியில் வைத்ததைப் பாடீரே!
            பாலன்அன் பானதைப் பாடீரே!
        தெள்ளிய சிந்தையைப் பாடீரே!
            செப்பின நாமமும் பாடீரே!                     

(674)

‘தெள்ளியசிந்தை’: பிரகலாதனுடையது.

        சீறிய தந்தையைப் பாடீரே!
            செய்த கொடுமையைப் பாடீரே!
        ஆறி இருந்தமை பாடீரே!
            அஞ்சாத நெஞ்சனைப் பாடீரே!                 

(675)

‘அஞ்சாத நெஞ்சன்’: பிரகலாதன்

        “காண்!”என்று நின்றமை பாடீரே!
            “காட்டு”என்று வந்தமை பாடீரே!
        தூண்நின்ற சோதியைப் பாடீரே!
            தோற்றிய சீற்றமும் பாடீரே!                 

(676)

        இடந்த திருஉகிர் பாடீரே!
            எடுத்தகை ஒன்றென்று பாடீரே!
        கிடந்த திருமடி பாடீரே!
            கேட்டார் திருவடி பாடீரே!                     

(677)

‘கிடந்த திருமடி’: இரணியன் கிடந்த திருமடி

        என்றென்று நின்றுஇசை பாடினவே;
            இரணியன் தோற்றமை பாடினவே;
        வென்ற செருக்களம் பாடினவே;
            வீரத் திருப்புயம் பாடினவே.                   

(678)

        அந்தணர் தங்கள் மனத்தவத்தால்
            அவ்உலகத்திருந்து, இவ்உலகம்
        வந்த திருவடி பாடினவே;
            வடதிருக்கோபுரம் பாடினவே.                   

(679)

        சோலை அரங்கரைப் பாடினவே;
            துய்ய முறுவலைப் பாடினவே;
        சீலம் மகிழ்ந்துஇசை பாடினவே;
            திருவின் உருவையும் பாடினவே.                   

(680)