Untitled Document
| 345 | | கெஞ்சிக் கெஞ்சிச் சொன்னேன், அம்மா!
கீழே விழுந்துகும் பிட்டேன், அம்மா!
எதற்கும் அவர்கள் இணங்கினா ரில்லை.
எளியேன் செய்யவே றென்னுண் டம்மா!
கூகூ என்ற கூக்குரல் கேட்டுப் |
| 350 | | பக்கத் துள்ளாளர் பலரும் வந்தனர்.
ஊரார் எல்லாம் ஒன்றாய்க் கூடினர்.
விருந்தின ரெல்லாம் விரலை மூக்கில்
வைத்த படியே மயங்கி நின்றனர்.
முடிவில், |
| 355 | | மேலவீட் டண்ணன் வெள்ளையம் பிள்ளை
(நல்ல மனிதர், நடுநிலை யுள்ளவர்,
நாலுகா ரியமும் நன்றாய் அறிந்தவர்,
பட்டுத் தேறிப் பழக்கம் வந்தவர்,
என்ன செய்யலாம்! இறந்துபோ யினரே!) |
| 360 | | வந்தொரு வாறு வழக்கைத் தீர்த்தார்;
ஒவ்வொரு நாளைக் கொவ்வொரு மனைவி
புருஷன் எச்சில் புசித்திட வேண்டும்;
இடையில்,
தீபா வளியோ, திருக்கார்த் திகையோ, |
| 365 | | வேறிம் மாதிரி விசேஷ நாளோ
வந்திடு மாகில், வரிசை வரிசையாய்
ஐந்திலை யிட்டவை அனைத்திலும் அமுது
படைத்துப் புருஷன் பருகிய பின்னர்
பரிகலத் துள்ள பதார்த்த மெல்லாம் |
| 370 | | மனைவியர் சரியாய் வகுத்துண வேண்டும்.
வழக்குகள் ஒன்றும் வரலா காது, எனக்
கூறிப் போயினர்; கூடி யிருந்தோர்
யாவரும், 'இதுவே நீதி' என்றனர்.
என்றவர் |
| 375 | | கலகமுண் டான காரண மறிந்து
சிரித்து நின்றார், 'சீசீ' யென்றார் |
| |
|
|