| புருடோத்தமன். (தனிமொழி) | | யார்கொலோ வறியேம் ! யார்கொலோ வறியேம்
வார்குழல் துகிலொடு சோர மாசிலா
மதிமுகங் கவிழ்த்து நுதிவேற் கண்கள்
விரக தாபத்தால் தரளநீ ரிறைப்ப |
| 5. | பரிபுர மணிந்த பங்கயம் வருந்துபு
விரல்நிலங் கிழிப்ப வெட்கந் துறந்து
விண்ணணங் கனைய கன்னியர் பலரென்
கண்முன் னின்றங் கிரக்கினுங் கலங்காச்
சித்தம் மத்துறு தயிரிற் றிரிந்து |
| 10. | பித்துறச் செய்தவிப் பேதை யார்கொலோ?
எவ்வுல கினளோ? அறியேம். இணையிலா
நவ்வியு நண்பு நலனு முடையவள்
யார்கொலோ? நாள்பல வானவே. ஆ ! ஆ !
விழிப்போ டென்கண் காணில் ! - வீண் ! வீண் ! |
| 15. | பழிப்பாம் பிறருடன் பகர்தல். பகர்வதென்?
கனவு பொய்யெனக் கழறுவர். பொய்யோ?
நனவினு மொழுங்காய் நாடொறுந் தோற்றும்.
பொய்யல. பொய்யல. ஐய மெனக்கிலை.
நாடொறு மொருகலை கூடி வளரும் |
| 20. | மதியென வெழில்தினம் வளர்வது போலும்.
முதனாள் முறுவல் கண்டிலம் ; கடைக்கணில்
ஆர்வம் அலையெறி பார்வையன் றிருந்தது.
நேற்றிராக் கண்ட தோற்றமென் னெஞ்சம் |