இடம் : கன்னிமாடத் தொருசார். காலம் : யாமம்.

சில தோழிப்பெண்களும் ஒரு கிழவியும் அளவளாவி யிருக்க.

(நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா)

எதுக்குமிவ் விளக்கு மிச்சிறு செம்பும்
ஒதுக்கிவை அம்மா! உதவும் வழியில்.

என்னடி கிழவி! சொன்னா லறிகிலை.
போம்வழி யறியோம்! போமிட மறியோம்!

மந்திரக் குளிகையோ! அந்தர மார்க்கமோ!
மூட்டையேன்? முடிச்சேன்? கேட்டியோ தோழி!
காது மில்லை! கண்ணு மில்லை!
ஏது மில்லை! ஏனுயி ரிருப்பதோ!

படும்போ தறிவை! இப் படியே பண்டு
முன்னொரு சண்டையி லுன்னைப் பெறுமுன்
ஓடினோம் -

போடீ! உன்கதை யறிவோம்.

(கிழவி போக)

(நகைக்க)

எப்படிச் செப்பயான்? ஏந்திழை பட்டபா
டய்யோ! அத்துயர் தெய்வமே யறியும்!
மன்னவன் வாசல் கடந்தா னெனுமுனந்
தன்னிலை தளர்ந்தாள், சாய்ந்தாள். வாணியும்

அருகுள செவிலியும் யானுமாய் விரைவில்
தாங்கினோம், பாங்குள அமளியிற் சேர்த்தோம்.
மூச்சிலை ; பேச்சிலை ; முகமெலாம் வெயர்வை.