முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

116 மனோஹரன் [அங்கம்-4 நாளாக எனக்குத் தூக்கமே யில்லை. பட்டணமெல்லாம் இளவரசரைக் காணோமென்று குழப்பமாகி எல் லோரும் நம்மைக் கேட்க ஆரம்பித்து விடுகிறார்கள் அவர் எங்கே யென்று. அப்பா !  சற்று இந்த இருட்டி லாவது நித்திரை செய்வோம்.                   [படுத்துக்கொள்ளப் பார்க்கிறான்.]  வன். [ உள்ளே யிருந்து ]  ஆம் !  சந்தேகமில்லை, நான் தான் மஹாராஜா !  விக.  ஐஐயோ !  இந்தப் பயித்தியம் இங்கே இருக்கிறதையா ;  அதோ தூரத்தில்வருகிறதே ! - அடடா! மஹாராஜாவின் ஆடையா பரணங்களை யெல்லாம் அப்படியே மாட்டிக் கொண்டிருக்கிறதே!  தூரத்தில் வித்தியாசமுந் தெரிய வில்லையே  ! -இது யார் இந்தப் பக்கம்?            வசந்தசேனை விரைந்து வருகிறாள். வனை. விகடா !  விக. அம்மணி !  வனை. மஹாராஜா எங்கே யிருக்கிறார்? விக. இதோ வருகிறாரே, சாக்ஷாத் மஹாராஜா !  எதிர்புறமாக சிரித்தவண்ணம் வசந்தன் வருகிறான். வனை. [ அவன் மீது பாய்ந்து ]  புருஷோத்தம ராஜனே !                           [கட்கத்தை ஓங்கி ] இனி பத்மாவதியுடன் சுகமாய் வாழும் !                       [குத்திக் கொல்கிறாள். வசந்தன்                          வீழ்ந் திறக்கிறான். ]   விக. அம்மணி !  அம்மணி !  என்ன வசந்தரைக் கொன்று விட்டீரே !                  அமிர்தகேசரி வருகிறான். அ. ஐ ஐயோ !  வசந்தர் இறந்து விட்டாரே !  வனை. ஆம், ஆம் !  வசந்தன் தான் !  சந்தேகமில்லை !  கேசரிவர்மன் சொன்னது நிறைவேறிவிட்டது !  இனி நானிருப்ப பானேன்?-பொறு, மனோஹரா ! ஆ !  நீ என்னைக்

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்