கூறிற்று.¹³ பரிவேட்டைக்குப்போன செல்வப் பேரரையன் என்பவன்
ஒருவனைத் தேவன் என்பவன் கைப்பிழையால் அம்பெய்து கொன்றுவிட்டான்.
இவன் அறியாமல் செய்த குற்றத்துக்குக் கழுவாயாகக் கோயிலுக்கு அரை
நந்தா விளக்கு வைத்துவர வேண்டுமென்று நீதிமன்றம் தீர்ப்புக் கூறிற்று.¹⁴

    பிறர் நலத்துக்காகத் தன்னலந் துறந்து உயிர்விட்டவர்களின்
வழிவந்தோருக்கும் உறவினருக்கும் நிலங்கள் தானமாக வழங்கப்பட்டன.
இத்தகைய தானங்கட்கு ‘உதிரப்பட்டி’ என்று பெயர். தன்னைப் புரந்துவந்த
மற்றொருவனுக்கு உற்ற துன்பத்தைத் துடைக்கும் பொருட்டுத் தற்கொலை
செய்துகொண்டவன்,¹⁵ போரில் விழுப்புண் பெற்று வீர மரணத்தைத்
தழுவியவன்,¹⁶ கோயில் மண்டபம் ஒன்று கட்டி முடிந்ததை முன்னிட்டுத்
தன்னேயே பலியாகக் கொடுத்துக்கொண்டவன்,¹⁷ கோயில் நிருவாகியின்
தவறுகளைக் கண்டித்துத் தீப்புக்கு (தீப்பாய்ந்து) மாண்டவன்¹⁸ ஆகிய
வீரர்களின் வாரிசுதாரர்கள் உதிரப்பட்டி வழங்கப் பெற்றனர்.

    சோழர் காலத்தில் நாட்டாட்சி முறையில் கிராம நிருவாகத்துக்குச்
சிறப்பிடம் கொடுக்கப்பட்டது. கிராமத்தின் நிருவாகம் நாட்டின் அரசாட்சிக்கு
அடிப்படையாக அமைந்திருந்தது. முதலாம் பராந்தகனின் உத்தரமேரூர்க்
கல்வெட்டு ஒன்று¹⁹ இந்த ஆட்சியின் அமைப்பையும், அது செலுத்த
வேண்டிய பொறுப்புகளையும் விளக்குகின்றது. இந்த முறையானது கி.பி.
800ஆம் ஆண்டிலேயே பாண்டி நாட்டில் பிராமணருடைய கிராமங்களில்
கையாளப்பட்டு வந்ததாகத் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் மானூரில்
கண்டெடுக்கப்பட்ட மாறஞ்சடையனின் கல்வெட்டு ஒன்று கூறுகின்றது.²⁰

    உழுதுண்டு வாழ்ந்துவந்த வேளாண் மக்கள் குடிபொருந்திய இடத்துக்கு
‘ஊர்’ என்று பெயர். அவ்வூர் ஆட்சியை நடத்தி வந்த குழுவுக்கு ‘ஊர்’
என்றும், ‘ஊரவர்’ என்றும் பெயர். பிராமணரின் குடியிருப்புகள் அகரம்,
பிரமதேயம், சதுர்வேதி

    13. Ep. Rep. 104/1909.
    14. S. I. I. VI. No. 327.
       S. I. I. VII No. 68.
       S. I. I. VI. No. 85
    15. Ep. Rep. 138/12;
    17. Ep. Rep. 197/34-35.
    16. Ep. Rep 47/28, 29.
    18. S. I. I. VII. No. 759.
    19. Ep. Ind. XXII No. 24.
    20. Ep. Ind. XXII No. 3.