| (5-37) ழுதென்றிசைக்குமரிழு (13-7) என வருவனவற்றிற்கு மகாமகோபாத்தியாய உ. வே. சாமிநாதையரவர்கள் குமரியாறு எனக் கூறிய உரையாலும், அடியார்க்கு நல்லார் காலத்திற் குமரியாறு கடல்வாய்ப் படவில்லை எனக் கொள்ளவேண்டி யிருக்கின்றது. அக்காலத்துக் குமரியாற்றைக் கடல்கொள்ளவில்லையாயின், |
ழுபஃறுளியாற்றுடன் பன்மலை யடுக்கத்துக்
குமரிக்கோடும் கொடுங்கடல் கொள்ளழு | |
| எனக் கூறப்பட்டதினுள்ள குமரிக்கோடு என்பது மலையேயாயிருத்தல் வேண்டும். |
ழுநெடியோன் குன்றமும் தொடியோள் பௌவமும்
தமிழ்வரம் பறுத்த தண்புனல்நாடுழு | |
| என்னும் சிலப்பதிகார அடிகளால் குமரியாறு கடல்கொள்ளப்பட்டதென விளங்குகிறது. ஆகவே, குமரித் தீர்த்தமென்பது குமரிமுனைக்கு அணித்திலுள்ள கடற் தீர்த்தமாயிருத்தல் வேண்டும். ஆகவே, பழைய நூல்களில்கூறப்படும் குமரி, கடல் அல்லது முனை எனப் பகுத்துணரக் கூடா வகையாயிருக்கின்றது. |
| 1. செந்தமிழ் கொடுந்தமிழ் |
ழுசெந்தமிழ் சேர்ந்த பன்னிரு நிலத்தும்
தங்குறிப் பினவே திசைசொற் கிளவிழு | |
| என்னும் தொல்காப்பியச் சூத்திரத்திற்கு உரையாசிரியர்கள் செந்தமிழ்நாடு ஒன்று, அதனைச் சூழ்ந்த கொடுந் தமிழ்நாடு பன்னிரண்டென உரைகூறினர். அப் பன்னிரண்டு கொடுந்தமிழ் நிலங்களாவன: |
ழுதென்பாண்டி குட்டங் குடங்கற்கா வேண்பூழி
பன்றி யருவா அதன் வடக்கு--நன்றாய
சீத மலாடு புனனாடு செந்தமிழ்சேர்
ஏதமில் பன்னிருநாட் டெண்.ழு | |
| (யாப்பருங்கலம் பழைய உரைமேற். நன். மயிலை 275மேற்.) |