தொகை 49. பாடும் பெருமைசான்ற 3 பாண்டியர் உட்பட, பாடிய புலவர் தொகை 449.
தலைசிறந்த புலவர்கள் சிறுமேதாவியார். சேந்தம்பூதனார், அறிவுடை அரனார், பெருங்
குன்றூர்கிழார், இளந்திருமாறன், மதுரையாசிரியர் நல்லந்துவனார், மருதனிள நாகனார்,
கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரனார் ஆகியவர்கள்.
| பாடப்பட்ட நூல்கள் நெடுந்தொகை நானூறு; குறுந்தொகை நானூறு, நற்றிணை
நானூறு, புறநானூறு, ஐங்குறுநூறு, பதிற்றுப் பத்து, நூற்றைம்பதுகலி, எழுபது பரிபாடல்,
கூத்து, வரி, சிற்றிசை, பேரிசை முதலியன.
| புராண மரபும் தமிழ் மரபும்
| இந்த இரண்டு மரபுரைகளும் புராண மரபுரைகள் அல்ல. ஆனாலும் அவற்றில்
புராணமணம் வீசாமலில்லை. தெய்வங்கள் புலவருடன் வந்து இடம் பெறுகின்றனர்.
ஆண்டுகள் ஆயிரப் பதினாயிரக் கணக்கில் காட்சியளிக்கின்றன.
| ஆனால் இவற்றைப் பொய் என முற்றிலும் விலக்கிவிடவும் முடியவில்லை.
அவற்றில் போதிய உண்மைகள் இருக்கின்றன என்பதைத் தொல்காப்பியம், சங்க
இலக்கியம், சிலப்பதிகாரநூல் மரபு, உரைமரபு முதலியவை வலியுறுத்துகின்றன.
| சங்க இலக்கியம் என்ற பெயரில் இன்று நம்மிடையே இருக்கும் இலக்கியம்
கடைச்சங்க இலக்கியம். மரபுரையில் குறிப்பிட்ட நூல்களின் விவரங்களுடன் அது
பெரும்பாலும் ஒத்துள்ளது. தொல்காப்பியம் இடைச்சங்கம் அல்லது முதல் சங்கத்துக்கு
உரியது.
| முச்சங்க மரபின் பெரும் பகுதி உண்மை என்பதை இவை காட்டுகின்றன.
| தவிர, சங்க இலக்கியத்துக்கு முற்பட்ட முத்தமிழ் மரபைச் சிலப்பதிகாரமும் அதன்
உரையும் மறுக்கமாட்டாத நிலையில்
| | |
|
|