56. பாலை

	வேட்டச் செந்நாய் கிளைத்தூண் மிச்சில்
	குளவி மொய்த்த அழுகற் சில் நீர்
	வளையுடைக் கையள், எம்மொடு உணீஇயர்,
	வருகதில் அம்ம, தானே;
	அளியளோ அளியள், என் நெஞ்சு அமர்ந்தோளே!	உரை

59. பாலை

	பதலைப் பாணிப் பரிசிலர் கோமான்
	அதலைக் குன்றத்து அகல் வாய்க் குண்டு சுனைக்
	குவளையொடு பொதிந்த குளவி நாறு நறு நுதல்
	தவ்வென மறப்பரோ-மற்றே; முயலவும்,
	சுரம் பல விலங்கிய அரும் பொருள்
	நிரம்பா ஆகலின், நீடலோ இன்றே.	உரை

100. குறிஞ்சி

	அருவிப் பரப்பின் ஐவனம் வித்திப்
	பரு இலைக் குளவியொடு பசு மரல் கட்கும்
	காந்தள்அம் சிலம்பில் சிறுகுடி பசித்தென,
	கடுங் கண் வேழத்துக் கோடு நொடுத்து உண்ணும்
	வல்வில் ஓரி கொல்லிக் குடவரைப்
	பாவையின் மடவந்தனளே-
	மணத்தற்கு அரிய, பணைப் பெருந் தோளே.	உரை

136. குறிஞ்சி

	'காமம் காமம்' என்ப; காமம்
	அணங்கும் பிணியும் அன்றே; நுணங்கிக்
	கடுத்தலும் தணிதலும் இன்றே; யானை
	குளகு மென்று ஆள் மதம் போலப்
	பாணியும் உடைத்து, அது காணுநர்ப் பெறினே.	உரை