|
பதிப்பாசிரியர் உரை |
xxxi |
|
ஆரியர் வருகை |
|
தொல்காப்பியர் காலத்திற்கு முன்னரே, ஆரியர்,
இந்தியாவிற்குள் புகுந்துவிட்டனர். அவர் மொழி தமிழில் கலக்கத் தொடங்கிற்று.
அதனாலேயே தொல்காப்பியர், |
"வடசொற் கிளவி வடவெழுத் தொரீஇ
எழுத்தொடு புணர்ந்த சொல்லா கும்மே" |
|
(தொல்.சொல்.40) |
|
|
எனத் தம் நூலுள் வழிவகுத்தார். ஆடுமாடு மேய்க்கவந்த
ஆரியர் ஆட்டக் கலையிலும் வல்லவராயினர். அவர்கள் கழைக்கூத்தாடியதைச் சங்கப்பாடலும்
குறிப்பிடும். "ஆரியக்கூத் தாடினாலும் காரியத்திலே கண்" என்னும் பழமொழியும்
அவர்கள் கூத்தைத் தெரிவிக்கும். |
|
தமிழரொடு கலந்த ஆரியர் தமிழ்மொழியைக் கற்றனர்;
தமிழர் பண்பாட்டையும் தமிழ்மொழியையும் கெடுக்கச் சூழ்ந்தனர்; எதிர்த்து
நில்லாது அடுத்துக் கெடுக்கத் துணிவு கொண்டனர்; அரசர்களையும் செல்வர்களையும்
அண்டித் தம் செயலைச் செவ்வனே செயற்படுத்தினர். |
|
ஆரியர்தம் வெண்ணிறத்தாலும் வெடிப்பொலிப் பேச்சுத்
திறத்தாலும் கூத்தாலும் தமிழ் மன்னர்கள் அவர்களுக்கு அடிமையாயினர்; அவர்
ஆட்டி வைத்தபடியெல்லாம் ஆடினர். |
|
முதுகுடுமிப் பெருவழுதி யென்னும் ஒரு பாண்டிய மன்னன்
பல வேள்விகளைச் செய்தான்; மக்கள் வரிப்பணத்தை வேள்வி செய்யவும் ஆரியர்க்கு
விருந்து வைக்கவும் பரிசில் வழங்கவும் பயன்படுத்தினான்; அதனால் பல்யாகசாலை
முதுகுடுமிப் பெருவழுதி என்னும் பேரும் பெற்றான். |
|
பல்யானைச் செல்கெழு குட்டுவன் என்னும் சேரவேந்தன்
தன்னைப் பாடிய பாலைக் கௌதமனார் விருப்பப்படி பத்துப் பெருவேள்வி செய்து
புலவரையும் அவர் மனைவியையும் துறக்கம் பெறச் செய்தான். |
|
சிலப்பதிகாரக் காலத் தமிழகம் பார்ப்பனச்
செல்வாக்கு ஓங்கியிருந்த காலமாகும். பார்ப்பனியத்தைப் பரப்புதற்கென்றே
சிலப்பதிகாரம் படைக்கப் பட்டதோ என்று எண்ண வேண்டியுள்ளது. |
|
காதை என்று வரும் பகுதிகளில் எல்லாம் ஆரியச் செல்வாக்கே காணப்படுகின்றது.
"மாமுது பார்ப்பான் மறைவழி காட்டிட"க் கோவலன் கண்ணகி திருமணம் நடந்தது என்று
சிலப்பதிகாரத்தில்தான் முதல்முதல் சொல்லப்படுகின்றது. |
|
கண்ணகிக்குத் தோழி தேவந்தி என்னும் பார்ப்பனத்தி; ஆரியப் பண்பாட்டைக்
கண்ணகியிடம் புகுத்தப் பார்த்தாள். கண்ணகியோ நாகரிகமாக, அதனை மறுத்து ஒதுங்கினாள். |
|
இமயத்தில் கல்லெடுத்து, கங்கையில் நீராட்டி, கனகவிசயர் தலையில் சுமத்திக்
கொண்டுவந்த கல்லில் கண்ணகிக்குப் படிமை அமைத்துக் கட்டிய கோயிலில் இவளே முதல்
பூசாரினியாகச் செங்குட்டுவனால் அமர்த்தப் பட்டாள். |