(உரை I). எ - ன், சின்னப்பூவும் தசாங்கமும் ஆமாறு
உணர்த்...................று.

     (இ - ள்). முன்சொன்ன தசாங்கங்களை நேரிசை வெண்பாவினால்
மறையோர் முதலாய் வருவனவாய்ச் சிறகுமுறை நூறு, தொண்ணூறு, எழுபது,
ஐம்பதுமாக மொழிவது சின்னப்பூவாகும்; மலை முதலாகிய பத்தையும் ஒரோ
ஒன்று உரைப்பது தசாங்கமென்றவாறு.

“உரைத்த தசாங்க மாவன பத்தாக நிரைத்து வருவது நேரிசை வெண்பா அமரரைச் செங்கோல் வேந்தரைச் செப்புதல் சின்னப் பூவாம் ஏனை யோர்க்குத் தசாங்கமல் லாதன என்ப இயல்புணர்ந் தோரே”

என்பது முள்ளியார் கவித்தொகை; ஆகலின் அமரர்க்கும் அரசர்க்கும
சின்னப் பூ ஆவது. ஒழுந்தோர்க்குத் தசாங்கம் எடுத்தோதல் சிறுபான்மை
யென்பர்.