56. நூ: நடைமுறைத் தமிழில் காலங்குறிக்கும்
       துணைவினைச் சொற்கள் தோன்றியவாறே
       தனிப் பொதுக்காலம் மூன்றும் தம்மொடு
       தனித்தனிக் கூடமேலும் ஒன்பதாம்.

    பொ: இற்றை வழக்குத் தமிழில் காலத்தைக் குறிக்கும் இரு, கொண்டு
என்னும் துணை வினைச் சொற்கள் அடைவுபட்டிருக்கும் முறையானே
இறப்பு, நிகழ்வு, எதிர்வென்னும் தனித்துப் பொதுவிற் சுட்டும் மூன்று
காலங்களை ஒன்றொடொன்றைப் பிணைத்தால் மேலும் காலப்பிரிவு
ஒன்பதாகும்.

    இடு என்னும் துணைவினை சில விடத்துப் பொருந்தும்.  எதிர்
வெதிர்வு போல்வன வழக்குறல் இன்றேனும் தெளிவுபற்றிக் கூறப்பட்டது. 
பரிதிமாற் கலைஞரும் எதிர்வுப் பிரிவுகள் பெருவழக்கு அல்லனவாதல்
பற்றிக் கூறாது விடுத்தார்.

பெயர்ச் சொல்

57. நூ: உலகப் பொருள்களைப் பிரித்தறி யும்படிப்
       பெயர்த்துக் குறிபெய்துரைத்தல் பெயரே.

    பொ: உலகத்துள்ள பொருள்களையெல்லாம் பிறவற்றினின்றும்
பிரித்தறியும் வகையில் பெயர்த்து அதனை அறிகுறியாய் ஒருகுறியீடிட்டு
வழங்குவது பெயர்ச் சொல்லாம்.

    சா: மலை + மல் - ஐ வலிமையானது.  பிற வலிதாய பொருளினும்
மிக்கது ஆதலின் பெயராயிற்று.  (கண்டாரை மலை