'அக்கரச் சுதகமும்’ என்னும் உம்மையால்,நிரோட்டம், ஒற்றுப் பெயர்த்தல், மாத்திரைச்சுருக்கம், மாத்திரை வருத்தனை, முரசபந்தம்,திரிபாகி, திரிபங்கி, பிறிதுபடு பாட்டு முதலியசித்திர கவிகள் எல்லாம் கொள்க.அவற்றுள், (1) கோமூத்திரி என்பது இரண்டிரண்டுவரியாக ஒரு செய்யுளை எழுதி, மேலும் கீழும்ஒன்றிடையிட்டு வாசித்தாலும் அச்செய்யுளே யாவது. எ - டு : | 1'பருவ மாகவி தோகன மாலையே | | பொருவி லாவுழை மேவன கானமே | | மருவு மாசைவி டாகன மாலையே | | வெருவ லாயிழை பூவணி காலமே' |
இ - ள் : பருவம் ஆக இது - அவர் குறித்தகாலம் இது வாதல் வேண்டும்; கனம் மாலை - மேகவொழுங்கானது, ஆசை மருவும் - திசைகள் எல்லாம்பொருந்தும், மாலையே கனம் விடா - (அதுவுமன்றி)மாலைப்பொழுதின்கண் மழையைவிடாது பொழியும்;பொருவிலா உழை - ஒப்பில்லாத மான்கள், மேவனகானமே - பொருந்தாநின்றன காட்டின்கண்; ஆயிழை -(ஆதலால்) குற்றமற்ற ஆபரணங்களை யுடையாய்!, வெருவல்- அஞ்சாதொழிவாயாக; பூ அணி காலமே - தலைவர்நம்மைப் பூவால் அலங்கரிக்கும் காலம் இது எ - று. இதனுள் 'வேண்டும்' என்னும் சொல்வருவிக்கப்பட்டது. 'மேவின' என்பது 'மேவன' எனத்திரிந்து நின்றது. பசுவானது நடந்துகொண்டே சிறுநீர் விடும்போது,அந்நீர் ஒழுகிய தாரையானது இவ்வாறே மேலும் கீழும்நெளிந்த வடிவமாய் இருக்கும்; அதுபற்றியே இதற்குக் கோமூத்திரிஎனப் பெயர் ஏற்பட்டது. (2) கூடசதுக்கம் என்பது ஈற்றடி எழுத்துக்கள்ஏனை மூன்றடியுள்ளும் கரந்து நிற்கப் பாடுவது. எ - டு : | 'புகைத்தகைச் சொற்படைக் கைக்கதக்கட்பிறைப் பற்கறுத்த | | பகைத்திறச் சொற்கெடச் செற்றகச் சிப்பதித் துர்க்கைபொற்புத் | | தகைத்ததித் தித்ததுத் தத்தசொற் றத்தைப்பத் தித்திறத்தே | | திகைத்தசித் தத்தைத் துடைத்தபிற் பற்றுக் கெடக்கற்பதே' |
இ - ள் : புகை தகை - நெருப்பின்தன்மையையுடைய, சொல் - சொற்களையும், படைக் கை -ஆயுதங்களோடு கூடிய கைகளையும், கதக்கண் -வெகுளியோடு கூடிய பார்வையையும், பிறைப்பல் - பிறைபோன்ற கோரப்பற்களையும், கறுத்த - கரிய
1. இப்பாடல், பருவ வரவுகண்டு தோழி,தலைமகளுக்குக்கூறியதாகும்.
|