கூறினாளுக்கு 'அவனை நினைந்து வருந்தேனாதலின், வெறுத்தேனுமல்லேன;் என்னைக் கைவிட்டு வெறுத்து அகன்ற தலைவன் தன்னைப் பிறரிகழாது புகழ வேண்டி மீட்டும் பெறுவதாயினும் யான் உடன்படுவே'னென உள்ளுறையாலே தன்நிலைமையும் அவனறியும்படி கூறாநிற்பது.

     (இ - ம்.) இதனை, "கொடுமை யொழுக்கந் தோழிக் குரியவை, வடுவறு சிறப்பிற் கற்பிற் றிரியாமைக், காய்தலும் உவத்தலும் பிரித்தலும் பெட்டலும், ஆவயின் வரூஉம் பல்வேறு நிலையினும்" (தொல். கற். 6) என்பதன்கண் காய்தலின் பாற்படுத்துக.

	செந்நெல் அரிநர் கூர்வாள் புண்ணுறக்
	காணார் முதலொடு போந்தெனப் பூவே
	படையொடுங் கதிரொடும் மயங்கிய படுக்கைத்
	தன்னுறு விழுமம் அறியா மென்மெலத்
5	தெறுகதிர் இன்துயில் பசுவாய் திறக்கும்
	பேதை நெய்தல் பெரு நீர்ச் சேர்ப்பற்கு
	யானினைந்து இரங்கேன் ஆக நோயிகந்து
	அறனி லாளன் புகழஎன்
	பெறினும் வல்லேன்மன் தோழி யானே.

     (சொ - ள்.) தோழி செந்நெல் அரிநர் கூர் வாள் புண் உறக் காணார் முதலொடு போந்தென - தோழீ! சிவந்த நெற்கதிரை யறுக்கும் மள்ளர் தம் கூரிய அரிவாளினாலே புண்படக் காணாராகக் கதிர்த்தூரொடும் போந்ததனாலே; பூ படையொடும் கதிரொடும் மயங்கிய படுக்கை - அம்மலர் அரிவாளொடும் கதிரொடும் கலந்தனவாகிய அரிக்கிடையிலே படுக்கையாகக் கிடந்து; தன் உறு விழுமம் அறியா - தான் உற்ற துன்பத்தை ஆராயாமல்; மென்மெலத் தெறு கதிர் இன் துயில் பசுவாய் திறக்கும் பேதை நெய்தல் பெரு நீர்ச் சேர்ப்பதற்கு - மெல்ல மெல்லக் கொடிய ஆதித்தனைக் காண்டலும் இனிய துயிலிடத்துப் பசிய வாயைத் திறவாநிற்கும் பேதைமையுற்ற நெய்தன்மிக்க பெரிய கடற்கரைத் தலைவனுக்காக; யான் நோய் இகந்து நினைந்து இரங்கேன் ஆக - யான் படுகின்ற துன்பத்தையும் கடந்து அவனை நினைந்து இரக்கம் உறுவேன் அல்லேன் ஆதலால், அவனை வெறுத்தேனுமல்லேன்; யான் அறன் இலாளன் புகழ என்பெறினும் வல்லேன் - யான் அவ்வறனிலாளன் தன்னை அயலார் புகழும்படி என்னை மீட்டும் பெறுவதாயினும் அதற்கும் இயைகின்றேன்; மன் - அங்ஙனம் வெறாது விடப்பட்டதனால் அதுவும் இல்லையாயிற்று; எ - று.

     (வி - ம்.) தஞ்சமென்றடைந்த தன்னைக் கைவிட்டமையின் அறனிலாளன் என்றாள்.