(து - ம்.) என்பது, இருவகைக் குறியானும் வந்தொழுகும் தலைமகன் இடையீடுபட்டு வாராதொழியக்கண்ட தலைவி வரைதல் வேட்கையளாய் வேட்கை பெரிதுஞ் சிறப்பச் சிந்தித்து நாரையை நோக்கி நாராய்! நும் துறைவனுக்கு யான் மாலைப்பொழுதில் வருந்துகின்றதனை அவனுணருமாறு சொல்லுதியென இரந்து கூறாநிற்பது.

     (இ - ம்.) இதற்கு, "காமம் சிறப்பினும்" (தொல்-கள- 20) என்னும் விதி கொள்க.

	வளைநீர் மேய்ந்து கிளைமுதற் செலீஇ
	வாப்பறை விரும்பினை ஆயினுந் தூச்சிறை
	இரும்புலா அருந்துநின் கிளையொடு சிறிதிருந்து
	கருங்கால் வெண்குருகு எனவ கேண்மதி
5	பெரும்புலம் பின்றே சிறுபுன் மாலை
	அதுநீ அறியின் அன்புமார் உடையை
	நொதுமல் நெஞ்சங் கொள்ளாது என்குறை
	இற்றாங்கு உணர உரைமதி தழையோர்
	கொய்குழை அரும்பிய குமரி ஞாழல்
10	தெண்டிரை மணிப்புறந் தைவருங்
	கண்டல் வேலிநும் துறைகிழ வோற்கே.

     (சொ - ள்.) கருங்கால் வெண் குருகு கிளை முதல் செலீஇ வளை நீர் மேய்ந்து வாப பறை விரும்பினை ஆயினும் - கரிய காலையுடைய வெளிய நாராய்! நீ நின் சுற்றம் முதலாயவற்றோடு சென்று வளைந்த நீர்ப்பரப்பிலுள்ள இரையை அருந்தித் தாவிப் பறந்து வருதலை விரும்பி்னையாயினும், இரும்புலா அருந்தும் தூச் சிறை நின் கிளையொடு சிறிது இருந்து எனவ கேள்மதி - மிக்க புலவைத் தின்னுகின்ற தூய சிறகுகளையுடைய நின் சுற்றத்தோடு சிறிது பொழுது ஈண்டுத் தங்கியிருந்து என்னுடைய சொற்களைக் கேட்பாயாக!; சிறு புன் மாலை பெரும் புலம்பின்று - சிறிய புல்லிய மாலைப்பொழுதானது எனக்குப் பெரிய வருத்தஞ் செய்தலை உடையதாயிராநின்றது; அது நீ அறியின் அன்பும் உடையது நொதுமல் நெஞ்சம் கொள்ளாது - அதனை நீ அறியின்; என்மாட்டுப் பெரிதும் அன்புடையையாதலால் வேறுபட்ட மனங்கொள்ளாமல்; என்குறை இற்று தழையோர் கொய் குழை அரும்பிய குமரி ஞாழல் தெள் திரை மணி புறம் தை வரும் கண்டல் வேலி நும் துறைகிழவோற்கு ஆங்கு உணர உரை மதி - என்குறை இத்தன்மையதென்று தழை யுடுப்பவர் கொய்தற்குரிய குழை தழைந்த இளைய ஞாழல் தெளிந்த திரையின் புறத்தைத் தடவாநிற்கும் கண்டல் மர வேலிகளையுடைய நுங்கடற்றுறைச் சேர்ப்பனிடஞ் சென்று அவன் உணருமாறு உரைப்பாயாக ! எ - று.