பரணர். (பி-ம்.)2. ‘திண்டோட்’.
(ப-ரை.) நெஞ்சே---, குணக்கு கடல் திரையது - கீழ் கடல் அலைக்கு அருகிலுள்ளதாகிய, பறைதபு நாரை - முதுமையால் சிறகுகள் நீங்கப்பெற்ற நாரை, திண் தேர் பொறையன் - திண்மையாகிய தேரையுடைய சேரனது, தொண்டி முன்துறை - மேல்கடற் கரையிலமைந்த தொண்டி யென்னும் பட்டினத்தின் கடற்றுறையின் முன் உள்ள, அயிரை அரு இரைக்கு - அயிரை மீனாகிய பெறற்கரிய உணவைப் பெறும்பொருட்டு, அணவந்தாங்கு - தலையை மேலே எடுத்தாற்போல, சேயள் அரியோள் - நெடுந்தூரத்திலுள்ளவளும் பெறற்கரியவளுமாகிய தலைவியை, படர்தி - பெறுவதற்கு நினைந்தாய்; நோயை - நீ வருத்தத்தையுடையை, நோய் பாலோய் - துன்பத்துக்குக் காரணமாகிய ஊழ்வினையையுடையை.
(முடிபு) நெஞ்சே, அரியோட் படர்தி; நோயை; நோய்ப்பாலோய்.
(கருத்து) இனித் தலைவி நாம் பெறற்கரியள்.
(வி-ரை.) தலைவன் அல்லகுறிப்பட்டு மீள்பவனாதலின், ‘இனித் தலைவியைப் பெறுதல் அரிது போலும்!’ என்று எண்ணிக் காமமயக்கத்தால் நெஞ்சை நோக்கிக் கூறுவானாகி, “நீ கிட்டுதற்கரிய தொன்றை அவாவி வருத்தமுறுகின்றாய்; உன் தலையெழுத்து இதுதான்” என்று இடித்துக் கூறியது இது.