கோப்பெருஞ் சோழன். (பி-ம்.) 1. ‘ரெமமுறு’, ‘ரேமமுறு’; 4. ‘பகுவெண’்; 5. ‘விளங்குந் திருநுதல’்.
(ப-ரை.) எலுவ- எம் நண்ப, சிறாஅர் ஏமுறு நண்ப - இளைஞர் இன்புறுதற்குக் காரணமாகிய நட்பையுடையோய், புலவர் தோழ - அறிவுடையாருக்குத் தோழ, கேளாய் - கேட்பாயாக: மா கடல் நடுவண் -பெரிய கடலின் நடுவில், எண்ணாள் பக்கத்து பசு வெண் திங்கள் - எட்டாந் திதிக்குரிய இளைய வெள்ளிய திங்கள், தோன்றி யாங்கு - தோன்றியதைப் போல, கதுப்புஅயல் விளங்கும் சிறுநுதல்--ஒரு மகளின் கூந்தலுக்கு அயலில் விளங்குகின்ற சிறிய நெற்றி, புது கோள் யானையின் - புதிதாகப் பிடிக்கப்பட்ட யானையைப் போல, எம் பிணித்தற்று - எம்மைப் பிணித்தது.
(முடிபு) எலுவ, நண்ப, தோழ, கேளாய்: சிறுநுதல் எம்மைப் பிணித்தற்று.
(கருத்து) ஓர் அழகிய மகள் என் நெஞ்சத்தைக் கவர்ந்தாள்.
(வி-ரை.) எலுவ வென்றது தனக்குத் தோழமையுடைமையைச் சுட்டியது. தான் தலைவியைப் பாங்கனது உதவியினாற் கண்டு இன்புற லாகுமென்று எண்ணியவனாதலின், ஏமுறு நண்பவென்றான்; ஏமம் ஏமென்றாயிற்று (முருகு. 97, ந.) அறிவுரையைக் கூறுதல் அவன் கடமை யென்பதைப் புலப்படுத்திப் புலவர் தோழ வென்றான்; சிறுவர் நண்ப வென்றதனால் இழுக்கு நேராதவாறு புலவர் தோழவென்று சிறப்பித்தான்.
எண்ணாட்பக்கம் - எட்டாவது திதி; அட்டமி. பசுமை - இளமை. கூந்தலுக்குக் கடலும் நுதலுக்குத் திங்களும் உவமைகள். கதுப்பயல் விளங்கும் சிறுநுதலென்றது அளகமாகிய முன்னுச்சி மயிருக்கு அருகில் விளங்கும் நெற்றியென்றபடி; இது பற்றியே, “அளகவாணுதல்”