செய்தி வள்ளுவன் பெருஞ்சாத்தான். (பி-ம்.) 2. ‘குருகுளரிடத்தின்’, ‘குருகுகுளிரிடத்தின்’; 3. ‘கான நண்ணிய’, ‘குன்றிற்’; 6. ‘கணியரே’, ‘கணியரோ’, ‘கணியோர்’.
(ப-ரை) தோழி-, நம் துறந்து - நம்மைப் பிரிந்துசென்று, நெடு சேண் நாட்டார் ஆயினும் - மிக்க சேய்மையில்உள்ள நாட்டில் இருப்பவராயினும், நெஞ்சிற்கு அணியர் -நெஞ்சிற்கு அணிமை இடத்துள்ளாரது, தண் கடல் நாட்டு -தண்ணிய கடலை உடைய நாட்டினிடத்து, வீழ் தாழ் தாழை -விழுது தாழ்ந்ததாழையினது, ஊழ் உறு கொழு முகை -முதிர்ந்த கொழுவிய அரும்பு, குருகு உளர் இறகின் - நாரைகள்கோதுகின்ற சிறகைப் போல, விரிபுதோடு அவிழும் - விரிந்துமடல்கள் மலர்கின்ற, கானல் நண்ணிய - கடற்கரைச் சோலையில் பொருந்திய, சிறுகுடி முன்றில் - சிற்றூரின் முன்னிடத்தில்,திரை வந்து பெயரும் - அலைகள் வந்து மீண்டு செல்லும்.
(முடிபு)சிறுகுடி முன்றிலில் திரை வந்து அணியரது தண்கடனாட்டுப் பெயரும்.
(கருத்து)தலைவன் என் நெஞ்சில் இருந்தமையின் ஆற்றி இருந்தேன்.
(வி-ரை.)குருகுளரிடத்தின் என்ற பாடத்திற்குக் குருகுகள் கோதுகின்ற இடத்தில் எனப் பொருள் கொள்க. நத்துறந்து: குறுந். 174:4,
(ப-ரை.) “தலைவர் நின்னை வரைந்து கொள்வதற்கு முன் அவர் நெடுந்தூரத்தில் உள்ள நாட்டினராகி இருப்பவும்நீ ஆற்றி இருந்தது நின் வன்மையைக் காட்டுகின்றது”