கபிலர். (பி-ம்) 2. ‘தானவன்’ 3. ‘காஅல’ 5. ‘முண்டுதாம்’
(ப-ரை.) தோழி , தான் மணந்த ஞான்று - தலைவன் என்னைக் களவில் மணந்த காலத்தில், யாரும் இல்லை - சான்றாவார் வேறு ஒருவரும் இலர்; தானே கள்வன் - தலைவனாகிய கள்வன் ஒருவன்றான் இருந்தனன்; தான் அது பொய்ப்பின் - அங்ஙனம் இருந்த தலைவன் அப்பொழுது கூறிய சூளுறவினின்றும் தப்பினால், யான் எவன் செய்கு-நான் யாது செய்ய வல்லேன்! ஒழுகு நீர்ஆரல் பார்க்கும் - ஓடுகின்ற நீரில் ஆரல் மீனின் வரவை உண்ணும் பொருட்டுப் பார்த்து நிற்கும், தினைதாள் அன்ன- தினையின் அடியைப் போன்ற, சிறு பசு கால - சிறிய பசிய கால்களை உடைய, குருகும் உண்டு - நாரையும் இருந்தது.
(முடிபு) தலைவன் மணந்த ஞான்று யாரும் இல்லை; தானே; தான் அது பொய்ப்பின் எவன் செய்வேன்! குருகும் உண்டு.
(கருத்து) தலைவன் தான் கூறியபடி இன்னும் வரைந்து கொண்டானல்லன்.
(வி-ரை.) யாருமென்றது அறிவுடையோரை. தானே: ஏகாரம் பிரிநிலை. பிறர் அறியாவாறு வந்து தன் நலத்தைக் கவர்ந்து கொண்டு சென்றவ னாதலின் கள்வன் என்றாள். ‘அது’ என்றது, ‘நின்னைப் பிரியேன்; பிரியின் ஆற்றேன்’ என்றும், ‘நின்னை விரைவில் மணந்து கொள்வேன்’ என்றும் கூறிய சூளுறவை (குறிஞ்சிப். 208-10, உரை); அது : நெஞ்சறி சுட்டு. பார்க்கும் - உண்ணும் பொருட்டுக் கூர்ந்து பார்த்துக் கொண்டே நிற்கும்.