தோழி கூற்று

(பரத்தையிற் பிரிந்து வந்த தலைமகனை நோக்கி, “நீ எம்மைவிரும்பாயாயின் எம்மை எம் தந்தையின் வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்வாயாக” என்று கூறும் வாயிலாகத் தோழி வாயில் மறுத்தது.)

354.	நீர்நீ டாடிற் கண்ணுஞ் சிவக்கும்
	ஆர்ந்தோர் வாயிற் றேனும் புளிக்கும்
	தணந்தனை யாயினெம் மில்லுய்த்துக் கொடுமோ
	அந்தண் பொய்கை யெந்தை யெம்மூர்க்
5	கடும்பாம்பு வழங்குந் தெருவில்
	நடுங்கஞ ரெவ்வங் களைந்த வெம்மே.

என்பது பரத்தையிற் பிரிந்து வாயில் வேண்டி (பி-ம். வேண்ட)ச் சென்ற தலைமகற்குத் தோழி வாயில் மறுத்தது.

கயத்தூர் கிழான்.

     (பி-ம்.) 3. ‘தணந்தனி ராயின்’, ‘தணிந்தனை யாயினெம் முய்த்துக்கொடுமோ’.

    (ப-ரை.) நீர் நீடு ஆடின் கண்ணும் சிவக்கும் - நீரின் கண் நெடுநேரம் விளையாடினால் கண்களும் செந்நிறத்தை அடையும்; ஆர்ந்தோர் வாயில் - பன்முறை உண்டோரது வாயினிடத்தே, தேனும் புளிக்கும் - தேனும் புளிப்பையுடைய தாகும்; ஆதலின், தணந்தனை ஆயின் - நீ எம்மைப் பிரிவை யாயின், அம் தண் பொய்கை - அழகிய தண்ணிய பொய்கையையுடைய, எந்தை எம் ஊர் - எம் தந்தையினது எம்ஊரின்கண்ணே, கடு பாம்பு வழங்கும் தெருவில் - நஞ்சின்கடுமையையுடைய பாம்புகள் ஓடும் தெருவில், நடுங்கு அஞர் எவ்வம் களைந்த எம் - நீ முன்பு நடுங்குதற்குரிய மிக்க துன்பத்தை நீக்கிய எம்மை, எம் இல் உய்த்துக்கொடுமோ - எம்முடைய வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று விடுவாயாக.

     (முடிபு) நீர் நீடு ஆடின் கண்ணும் சிவக்கும்; தேனும் புளிக்கும்;தணந்தனையாயின் எம்மை எம் இல் உய்த்துக் கொடுமோ.

     (கருத்து) எம்மை எம் தந்தையின் வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்வாயாக.

     (வி-ரை.) தண்ணியதாய் ஆடுதற்கினியதாகிய நீர் நெடுநேரம்ஆடியபின் கண்சிவத்தற்குக் காரணமாயினமையின் வெறுப்பைத்தருவதாயிற்று. தேன் முதலில் இனிதாகிப் பின் நாட் செல்லச் செல்லப்புளிக்கும்; ‘இனிதாய்ப் பின் தீங்கு விளைத்தலின் தேன் உவமம்’(சீவக. 222) என்பர் நச்சினார்க்கினியர். இவ்விரண்டு உவமைகளும்’‘யாம் உனக்கு இனியமாகியிருந்தும் நெடுங்காலம் பழகினமையின்