(முடிபு) அச்சிரக் காலத்தில் அஞருறக் கல்வரை மார்பர் செல்ப வென்ப.

     (கருத்து) தலைவர் பிரிவை முன்னரே உணர்ந்தேன்; அவர் பிரியின் நான் துன்புறுவேன்.

     (வி-ரை.) இயல்பாக வளர்ந்த காந்தளை வேலியாக உடைய மலைநாடு. என்ப வென்றாமையால் தான் முன்னரே அறிந்தமையை விளக்கினாள். சிலம்பிற் சேம்பு: மலைச்சேம்பென்று ஒருவகைச் சேம்பு உண்டு. தூக்கும் - அசைக்கும் (கலி. 84:1, உரை.) கடும்பனி - புதுப் பனியுமாம். அச்சிரம் - முன்பனி.

     ‘தலைவர் செல்வதைத் தடுப்பது நின் கடமையாக இருப்ப, அதைச் செய்யாமல் அயலாரைப் போல அவர் பிரிவை உணர்த்த வந்தது தகுதியன்று’ என்பது தலைவியின் கருத்து; ‘அழுங்குவித்து வந்து கூறற்பாலையாய நீயும் இவ்வளைகள் செய்தனவே செய்தாயெனப் புலந்து கூறியவாறு’ (குறள். 1157, பரிமேல்.) என்பது இக்கருத்தை வலியுறுத்தும். என்பவோ: ஓகாரம் இரக்கக் குறிப்பு; அசைநிலையுமாம். செவியின்மான: உவமவுருபு ஐந்தனுருபோடு வந்தது (குறுந். 9:6.) உறவே: ஏ அசைநிலை.

    ஒப்புமைப் பகுதி 1. காந்தள்வேலி மலைநாடு: குறுந். 245:3-4; “கைம்மலர்க் காந்தள் வேலிக் கணமலை” (சீவக. 208.)

    3. சிலம்பிற் சேம்பு; அகநா. 178:4 3-4. பெரிய இலைக்குக் களிற்றுச் செவியை உவமை கூறுதல் மரபு: குறுந். 246:2; நற்.310:2.

    5. தண்வரல் வாடை: குறுந்.35:5, ஒப்பு.

    6. கடும்பனி யச்சிரம்: குறுந். 68:3, ஒப்பு. 82:6; நற். 86:4; சிலப். 14:102-5. 5-6. வாடையும் பனியும்: “தண்பனி வடந்தை யச்சிரம்” (ஐங். 223:4); “பனிகடி கொண்ட பண்பில் வாடை”, “வடந்தை தூக்கும் வருபனி யற்சிரம்” (அகநா. 235:15, 378:13). 2-6. தலைவன் பிரிவினால் அச்சிரக் காலத்தில் தலைவி துன்புறல்: குறுந். 68:3. ஒப்பு.

(76)

தலைவி கூற்று

(தலைவனது பிரிவை ஆற்றாளாகிய தலைவி தோழியை நோக்கி, “வழிப்போவார் இறத்தற்குக் காரணமாகிய வெம்மையையுடைய பாலை நிலத்தின் ஏதத்தை நினைந்து என் தோள்கள் தலைவர்திறத்து மெலிந்தன” என்று கூறியது.)

77.	அம்ம வாழி தோழி யாவதும்
	தவறெனிற் றவறோ விலவே வெஞ்சுரத்
	துலந்த வம்பல ருவலிடு பதுக்கை
	நெடுநல் யானைக் கிடுநிழ லாகும்
5	அரிய கானஞ் சென்றோர்க்
	கெளிய வாகிய தடமென் றோளே.

என்பது பிரிவின்கண் ஆற்றாளாகிய தலைமகள் தோழிக்குச் சொல்லியது.