(இ - ள்.) மற்ற மாநகர் - அந்தப் பெரியநகரமாகிய இரதநூபுரத்தின் கண், மருசி -
மரீசி என்னும் தூதன், புக்கபின் - புகுந்த பிறகு, கொற்றம் வேலவன் - வெற்றியாற்சிறந்த
வேற்படையையுடைய சடி வேந்தனுடைய, கோயில் - அரண்மனையினமைந்த, மாநெதி -
பெருஞ்செல்வம், முற்று வான்கடை மூன்றும் - நிறைந்துள்ள உயரிய வாயில்கள்
மூன்றனையும், சென்று - கடந்துபோய், கோன் - அச் சடி வேந்தனுடைய, சுற்று வார் கழல்
- சுற்றிக்கடப்பட்ட நீண்ட கழல்களையுடைய அடிகளை, தொழுது - வணங்கி, துன்னினான்
- எய்தினான், (எ - று.)

  போதன நகரத்தினின்றும் வந்த மரீசி என்னுந் தூதன், வெற்றி வேலையுடைய சுவலனசடி
மன்னன்பால் அச்செய்தியை அறிவிக்க, அம் மன்னன் அரண்மனையை எய்தி,
அம்மன்னனை வணங்கினான் என்க. மாநெதி - பெருஞ்செல்வம். நெதி - இறைப்பொருள்
என்பாருமுளர். இவ்வாசிரியர் நெதி என்னும் இச்சொல்லைப் பிறாண்டும் வழங்கியுள்ளார்.
ஆண்டெல்லாம் செல்வம் என்ற பொருளிலேயே வழங்கப்படுகின்றது. சடி மன்னன்
இத்தூதன் வாயிலாய் வெற்றிச் செய்தியையே கேட்கவிருத்தலைக் கருதிப்போலும் கொற்ற
வேலவன் எனக் குறிப்பாராயினர். கழலும் சடியின் வெற்றியையே விளக்கிநின்றது.

     (இ - ள்.) விலங்கு - துலங்குகின்ற, வார் குழை - நேரிய குண்டலங்கள், மிளிர்ந்து
- பிறழ்ந்து, வில் இட - ஒளிவீசா நிற்பவும், மாமணிக் கடகம் - சிறந்த மணிகள்
வைத்திழைக்கப்பட்ட கடகம் என்னும் கையணிகள், கலந்து - சேர்ந்து, மின் செய -
மின்னவும், அலங்கல் வேலினான் - மாலை சூட்டப்பட்ட வேற்படையையுடைய
சடிவேந்தன், அங்கையால் - தன் அழகிய கையால், அவற்கு - அந்த மரீசிக்கு, மாநிலத்து
- சிறந்த விடத்தே, இருக்கை - ஆதனத்தில் அமர்தலை, ஏவினான் - (குறிப்பாகக் காட்டி)
பணித்தான், (எ - று.)

     இருக்கையில் அமரும்படி கையால் சுட்டிக்காட்டி ஏவினான் என்க. இருக்கை -
இருத்தல், மகிழ்ச்சியால் தலையை யசைத்தானாகலின் குண்டலங்கள் பிறழ்ந்தொளி செய்தன
என்க. இரு கைகளையும் ஒருசேர நீட்டிப் பணித்தலின் கடகங்களின் ஒளி தம்முட் கலந்து
மின்னின என்க. அத்தாணியின் கீழ்நிலம் மணி பொன் முதலியவற்றால் அழகு
செய்யப்பட்ட தாகலின் ‘மாநிலம்‘ என்றார்.

(பாடம்) 1. இலங்கு. 2. யெய்தினான்.