|
(இ
- ள்.) வெய்யன் - கொடியவன், பதகன் - பாதகன், பரதார்
விருப்பன் - பிறர் மனை விரும்புபவன், வீணன் - பயனற்றவன், பொய்யன்
- பொய்யுரை பகர்பவன், நிறையும் பொறையும் சிறிதும் இல் புல்லன் -
சான்றாண்மையும் பொறுமையும் சிறிதும் இல்லாத புல்லறிவாளன், கையன்
- திருடன் கபடன் - வஞ்சகன், கயவன்தனை - ஆகிய அக் கீழ்மகனை,
நல்லன் என்று - நல்லவன் என்று, இ ஐயன் திருமுன் - இந்த அரசன்
திருமுன், உரைத்தாய் - சொன்னாய் இது என் ஆக என்றான் - இது யாது
பயன் கருதி என்றான்.
வெய்யன் : பண்படியாகப்பிறந்த பெயர். வெய்யனும்
பதகனும் என உம்மை விரித்து ஆகிய கயவன்றனை எனக் கூட்டிக்
கொள்க.
(35)
| |
வசிட்டன்
வருந்திக் கௌசிகனை இழித்துக் கூறல் |
| 447. |
தீவெந்
தொழிலின் றிஒப்பற்றமெய்ச் செவ்வி யோனைக்
காய்வெந் திறலா லிவைகூறிய கௌசி காநின்
வாய்வெந் திலைநின் மனம்வெந்திலை வம்பு சொன்ன
நீவெந் திலைதெய் வமும்நின் வயிற் பொய்த்த தென்றான்.
|
(இ
- ள்.) தீ வெந் தொழில் இன்றி - தீய கொடுமைத்தொழில்கள்
சிறிதும் இல்லாமல், ஒப்பற்ற மெய் செவ்வியோனை நிகரற்ற உண்மையைக்
கைக்கொண்ட செம்மையாளனை, காய் வெந் திறலால் - சுடுகின்ற கொடிய
உன் சொல்வன்மையால், இவை கூறிய கௌசிகா - இக் கடுமொழிகள்
பகர்ந்த விசுவாமித்திரனே!, நின்வாய் வெந்திலை - இக் கொடுமொழி
பகர்ந்த உன்வாய் வேகாதிருக்கின்றனை. நின் மனம் வெந்திலை - இத்
தீயன எண்ணிய உன் மனம் வேகாதிருக்கின்றாய், வம்பு சொன்ன நீ
வெந்திலை - இல்லாத பொய்ம்மொழியை வீணாகப் பகர்ந்த நீயும்
வேகாதிருக்கின்றனை, தெய்வமும் நின் வயின் பொய்த்தது என்றான் -
தெய்வமும் உன்தீமைக்குத் தண்டனை கொடாது உன்னிடத்தில் பொய்த்தது
என்றான்.
வெந் தொழில்: பண்புத்தொகை; செவ்வியோனை குறிப்பு
வினையாலணையும் பெயர். செவ்வியோன் - ஒழுங்குள்ளவன் வாய்
வெந்திலை எனச் சினைவினை முதலோடு முடிந்தது. மனம் வெந்திலை
என்பதும் அது.
(36)
| |
கோசிகன்
வசிட்டனை இகழ்ந்து கூறல் |
| 448. |
தெய்வந்
தனைநொந் துவசிட் டனஇச் செய்தி செப்பக்
கைவந் தகொடுந் தொழிற்கௌசிகன் கன்றி நோக்கிப்
பொய்வந் தநின்வாய் புழுவாகுதல் அன்றிப் பொய்யா
மெய்வந் தவென்வாய் மனம்வேவல் வென்று சொன்னான். |
(இ - ள்.)
வசிட்டன் தெய்வம் தனை நொந்து - வசிட்டன்
தெய்வத்தை நொந்து, இச் செய்தி செப்ப - இத்தச் செய்தியைக் கூற,
கொடுந் தொழில் கைவந்த கௌசிகன் - கொடுஞ்செயல்களில் தேர்ந்த
விசுவாமித்திரன், கன்றி நோக்கி - கோபித்துப் பார்த்து, பொய் வந்த நின்
வாய் புழு ஆகுதல்
|