603.	வரைஅடுத் தரிய சோதி மணிகொழித் தருவி பாய்ந்த விரைமலர்ப் பொழிலி னீழல் வெண்டிரை மேன்மேன் மோதி நிரைநிரைத் தாளம் உந்தி நெடுநிலா விரிந்த வண்டல் கரையினை மன்னன் சார்ந்தான் கடலினை அருக்கன்                                     சார்ந்தான்.

     (இ - ள்.) வரை அடுத்து - மலையை அடுத்து இருந்து, அரிய
சோதி மணி கொழித்து அருவி பாய்ந்த - சிறந்த ஒளிவீசுகின்ற முத்து
முதலிய மணிகளை அரித்துக்கொண்டு அருவிகள் பாய்ந்து ஓடி
வருகின்றன, விரைமலர்ப் பொழிலின் நீழல் - மணம் வீசும் மலர்
நிறைந்த சோலை நிழலில், வெண் திரை மேன்மேல் மோதி நிரை நிரை
தரளம் உந்தி - வெண்மையான அலைகள் மேலும் மேலும் மோதி
வரிசையாக முத்துகளைத் தள்ளிக்கொண்டு, நெடு நிலா விரிந்த வண்டல்
கரையினை - மிகுந்த நிலா ஒளிவீசுகின்ற வண்டல் படிந்த குளக்கரையை,
மன்னன் சார்ந்தான் - மன்னன் அடைந்தான், கடலினை அருக்கன்
சார்ந்தான் - அப்போது கதிரவனும் மேல்கடலை அடைந்தான்
(மறைந்தான்) என்க.

     படைகளும் அரிச்சந்திரனும் சந்திரமதியும் அவ் வாவிக் கரையை
யடைந்தபோது சூரியன் மறைந்து இரவாயிற்று என்பது.
                                                    (83)

 

	மன்னன் சோலையில் ஓர் இரவு தன் படையுடன் தங்குதல்
604.	யானையும் தேரும் மாவும் இழிந்தொருங் கியாரும் ஈண்டித் தேனைஒத் தினிய வாவிச் செழும்புனல் குடைந்துண் டாறிக் கானைஉற் றிலங்கு தண்பூங் கடிபொழி லிடங்க டோறும் சேனையும் மன்னர் தாமும் செல்வனும் இனிதி ருந்தார்.

     (இ - ள்.) யானையும் தேரும் மாவும் இழிந்து - யானை தேர்
குதிரை இவற்றினின்றும் இறங்கி, யாரும் ஒருங்கு ஈண்டி - சேனை வீரர்
முதலிய யாவரும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து, தேனை ஒத்து இனிய வாவி செழும்
புனல் குடைந்து - தேன் போன்று இனிமையான குளத்து நீரில் குளித்து,
உண்டு ஆறி - உணவு உண்டு பசியும் இளைப்பும் ஆறி, கானை யுற்று
இலங்கு தண் பூ கடி பொழில் இடங்கள்தோறும் - காடுபோல் பெருகி
விளங்குகின்ற சோலையின் இடங்கள்தோறும், சேனையும் மன்னர் தாமும்
செல்வனும் இனிது இருந்தார் - சேனையும் குறுநில மன்னர்களும்
பேரரசனாகிய அரிச்சந்திரனும் மகிழ்ச்சியோடு இருந்தார்கள்.

     அவ் வாவியில் நீராடி உணவுண்டு இளைப்பாறிச் சேனையும்
மன்னவனும் சந்திரமதியும் தங்கினர் என்பது.
                                                    (84)

 

	முனிவர் மன்னனுக்குக் கூறிய அறிவுரை
605.	தாபமும் புனலும் கொள்வார் தாபதர் வந்து மாதர் தீபமும் அயோத்தி வேந்தும் சேனையும் இருக்கக் கண்டு கோபம்உற் றழன்று மன்னா கோசிகன் கண்டால்                                     உன்னைச் சாபம்இட் டெரிப்ப னீண்டு சார்ந்தது தகாதே என்றார்.