பட்டவாள் வீர ரெல்லாம் உய்வகை பலித்த தென்பார் வட்டமா மதியம் அன்ன வதனத்தார் பாடல் கேட்டே.

     (இ - ள்.) வட்டமா மதியம் அன்ன வதனத்தார் பாடல் கேட்டு
- வட்டமான சந்திரனைப் போன்ற முகத்தையுடைய பெண்கள் பாடிய
பாடலைக் கேட்டு, அட்டமா அனைத்தும் புள்ளும் ஆவி பெற்று ஏகும்
என்பார் - நாம் கொன்ற விலங்குகளும் பறவைகளும் உயிர்பெற்று
எழுந்து செல்லும் என்பார்கள், சுட்டநீள் வனங்களெல்லாம்
சோலையாதத் தழைக்கும் என்பார் - நாம் கொளுத்திய நீண்ட காடுகள்
எல்லாம் மறுபடியும் சோலைகளாகத் தழைத்து வளரும் என்பார்கள்,
பட்ட வாள் வீரர் எல்லாம் உய்வகை பலித்தது என்பார் - இறந்த நம்
வாள் வீரர் எல்லோரும் உயிர் பிழைக்கும் வகை வந்து கிடைத்தது
என்று கூறுவர்.

     விலங்கு, பறவை, மரம், மக்கள் முதலிய யாவும் உயிர்பெற்றெழச்
செய்யும் ஆற்றல் வாய்ந்தது இவ்விசை என்பது கருத்து.

     "நாம் கொன்ற விலங்கும் புள்ளும் உயிர்பெற்றெழும்; வெந்த
காடுகள் பூங்காவனமாகும்; இறந்த வீரர்களும் உயிர்பெற்றெழுவார்"
என்று கேட்டவர் யாவரும் புகழ்ந்து கூறினர்.
                                                    (27)

 

646.	நாடெலாம் அழிக்கக் கேட்டு நரபதி வெகுண்டு வேட்டை ஆடலால் வெருண்டு போய்த்தம் மாருயி ரோம்பித் துன்றும் காடெலாம் கரந்த மாக்கள் கன்னியர் மதுர கீதப் பாடலால் வெளிப்பட்டுற்ற பறவையும் பறந்த அம்மா.

     (இ - ள்.) நாடு எலாம் அழிக்கக் கேட்டு - விலங்குகள்
நாட்டினுள் புகுந்து மன்னுயிர்களை அழித்தலைக் கேள்விப்பட்டு, நரபதி
வெகுண்டு வேட்டை ஆடலால் - மன்னன் சினம்கொண்டு வேட்டை
யாடுதலினால், வெருண்டு போய்த் தம் ஆருயிர் ஓம்பி - அஞ்சி ஓடித்
தம்முடைய அரிய உயிரைப் பாதுகாத்துக்கொண்டு, துன்றும் காடு எலாம்
கரந்த மாக்கள் - நெருங்கிய காட்டின்கண் ஒளிந்துகொண்ட விலங்குகள்
எல்லாம், கன்னியர் மதுர கீதப் பாடலால் வெளிப்பட்டு உற்ற -
பெண்களின் இனிய இசைப்பாடலால் தம்மை மறந்து வெளியில் வந்தன,
பறவையும் பறந்த அம்மா - பறவைகளும் பறந்தன.

     அம்மா : அசைச்சொல். வியப்பிடைச்சொல்லும் ஆம். மக்கள் -
மனிதர். மாக்கள் - விலங்குகள். பறந்த : படர்க்கைப்பன்மை
வினைமுற்று. அரசன் வேட்டையாடுதலைக் கண்டு அஞ்சி ஒளிந்திருந்த
விலங்குகளும் பறவைகளும் இம் மகளி ரிசை கேட்டவுடன் வெளியேறி
இசை கேட்க வந்தன என்பது.
                                                    (28)

 

647.	மஞ்சலம் பிடியே றென்ன மாமுர சதிரும் ஒசைக்(கு) அஞ்சலால் அனந்த கோடி அசுணமா அனைத்தும் ஆவி துஞ்சலா தீண்டி மொய்க்கத் தும்புரு முதலோ ரெல்லாம் இன்சொலி னோசை எய்த யாழிசை யாதென் றோர்வார்.